چشم اندازی بر تعامل انسان و هوش مصنوعی: تحلیل کتاب سنجی با تکنیک هم رخدادی

این تحقیق به پویایی های پیچیده تعامل انسان و هوش مصنوعی می پردازد؛ حوزه ای که در سال های اخیر به طور فزاینده ای در حال رشد است. این مطالعه، یک پژوهش آمیخته (کمی- کیفی) در حوزه تعامل انسان و هوش مصنوعی می باشد. پس از بررسی روشمند مقالات پنج سال گذشته در پایگاه داده وب آوساینس، برای شناسایی و درک پویایی های در حال تکامل در این زمینه، از تحلیل کتاب سنجی با تکنیک هم رخدادی واژگان استفاده شده است و پس از بررسی تئوری های مرتبط، مدل مفهومی متناظر با خوشه هایی هم رخدادی ارائه شده است. این مقاله، تجزیه وتحلیل یکپارچه ای را ارائه می دهد که هوش مصنوعی و تعامل آن با انسان و رابطه آن بر ادراک، پذیرش تکنولوژی، رفتار و رضایت را مشخص کرده و یک دید کلی از وضعیت فعلی و چشم انداز آینده مطالعات تعامل انسان و هوش مصنوعی را ارائه داده است. یافته های این مطالعه، تغییر قابل توجهی را به سمت هوش مصنوعی انسان محور نشان می دهد و بر اهمیت ابعاد شناختی و اجتماعی در طراحی و اجرای سیستم های هوش مصنوعی تاکید می کند. این بینش ها برای محققان و طراحان سیستم های سازمانی که قصد دارند پیشرفت های هوش مصنوعی را با رویکردهای انسان محور هماهنگ کنند و اطمینان حاصل کنند که پیشرفت های هوش مصنوعی با نیازها و ارزش های انسان همخوانی دارد، بسیار ارزشمند است.