ارزیابی تاثیر یادگیری مشارکتی و ادغام فناوری بر اثربخشی برنامه ریزی درسی

این مطالعه تاثیر یادگیری مشارکتی و ادغام فناوری را بر اثربخشی برنامه ریزی درسی ارزیابی می کند. با تکامل چشم اندازهای آموزشی، ضرورت راهبردهای آموزشی نوآورانه بسیار مهم می شود. یادگیری مشارکتی محیطی را ایجاد می کند که در آن دانش آموزان به طور مشترک مشارکت می کنند و تفکر انتقادی و مهارت های حل مسئله را تقویت می کنند. همزمان، ادغام فناوری ابزارهایی را فراهم می کند که تجارب یادگیری تعاملی را تسهیل می کند. این تحقیق از یک رویکرد ترکیبی استفاده می کند که ارزیابی های کمی از عملکرد دانش آموزان را با بازخورد کیفی از مربیان ترکیب می کند. یافته ها نشان می دهد که کلاس های درس با استفاده از استراتژی های یادگیری مشارکتی، با پشتیبانی فناوری، پیشرفت های قابل توجهی در مشارکت دانش آموزان و پیشرفت تحصیلی در مقایسه با روش های سنتی نشان می دهند. علاوه بر این، مربیان کارایی برنامه ریزی درسی افزایش یافته را هنگام ادغام فناوری های مشارکتی گزارش می دهند که منجر به شیوه های آموزشی پویاتر و پاسخگوتر می شود. پیامدهای این یافته ها نشان می دهد که موسسات آموزشی باید ادغام چارچوب های یادگیری مشارکتی را در کنار ابزارهای فن آوری برای بهینه سازی طراحی و ارائه برنامه درسی در اولویت قرار دهند.

کلیدواژه ها:

یادگیری مشارکتی ، ادغام فناوری ، برنامه ریزی درسی ، اثربخشی آموزشی ، مشارکت دانش آموز