شناسایی رویکردهای آموزشی کارآفرینی اجتماعی در ورزش

هنگامی که از کارآفرینی اجتماعی صحبت به عمل می آید محققان بر این باور هستند که کارآفرینی اجتماعی به معنای توانایی به کارگیری دانش تجاری در بخش غیرانتفاعی یا انتفاعی است. تحلیل های کتاب سنجی اخیر نیز نشان می دهد که کارآفرینی اجتماعی در ورزش به قدری توسعه یافته است که امروزه در اکثر کشورهای جهان و در اکثر سازمان ها و نهادهای غیرانتفاعی مورد استقبال و استفاده قرار گرفته است. اما مفهومی که در این میان باید مورد توجه قرار بگیرد شیوه ی آموزش کارآفرینی اجتماعی از دیدگاه تجارت اجتماعی است که به سهم خود می تواند شرایط بهتری را برای یک سازمان یا نهاد ورزشی رقم بزند. به همین سبب هدف مطالعه حاضر شناسایی رویکردهای آموزشی کارآفرینی اجتماعی در ورزش بود. مطالعه حاضر از نوع کیفی و به روش کتابخانه ای بود که از لحاظ هدف کاربردی محسوب می شود. جامعه آماری تحقیق حاضر را کتب و مقالات پیشین این زمینه تشکیل دادند که مشخصا در ارتباط با کارآفرینی اجتماعی در ورزش بودند. بنابراین نمونه گیری بصورت هدفمند انجام شد که در نهایت شش کتاب و یازده مقاله در سال های ۲۰۱۹ الی ۲۰۲۳ مورد تحلیل قرار گرفتند. جهت جمع آوری داده ها محققان از کدگذاری استفاده نمودند و تحلیل ها با استفاده از نرم افزار اطلس ۸ انجام شد. درنهایت ۳۸ کدباز، ۷ مقوله فرعی و ۲ مقوله اصلی شناسایی شد. پس از شناسایی کدهای باز و دسته بندی مفاهیم مقولات فرعی همچون (بازاریابی گوشه ای)، (توسعه شایستگی)، (پیشرفت مداوم)، (ارتقاء مشتری)، (آزمایش کردن)، (فرآیندها) و (آموزش) شناسایی شدند که در دو مقوله اصلی یعنی (شناخت بازار و نیازهای مشتریان) و (توسعه دانش و آموزش) قرار گرفتند. خاطر نشان می شود که یافته های تحقیق نشان می دهند سازمان های غیر انتفاعی ورزشی که قصد دارند از کارآفرینی اجتماعی در ورزش برای رسیدن به سودهای مالی برسند باید علاوه بر شناخت نیاز مشتریان خود به رویکردهای آموزش محور بالاخص شناخت کافی از فرآیندها دست یابند. بنابراین پیشنهاد می شود که دوره ها و سمینارهای لازم در این خصوص توسط افراد خبره و متخصص برای سازمان هایی که قصد استفاده از این شیوه را دارند استفاده شود.

کلیدواژه ها:

بازاریابی ، جامعه ، کارآفرینی اجتماعی