مقایسه سبک های والدینی و ریسک پذیری در دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهرستان تالش با وابستگی و بدون وابستگی به شبکه های اجتماعی

این مطالعه با هدف مقایسه سبک های والدینی و ریسک پذیری در دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهرستان تالش با وابستگی و بدون وابستگی به شبکه های اجتماعی انجام شد. روش پژوهش علی- مقایسه ای بود. جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهرستان تالش در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ بودند بودند (تعداد ۲۹۸۱ نفر) که به روش نمونه گیری دردسترس بعد از غربالگری تعداد ۱۲۰ نفر انتخاب و در دو گروه دانش آموزان با وابستگی به شبکه های اجنماعی (۶۰ نفر) و بدون وابستگی به شبکه های اجنماعی (۶۰ نفر) قرار داده شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه وابستگی به شبکه های مجازی مبتنی بر موبایل (خواجه احمدی و همکاران، ۱۳۹۵)، پرسشنامه قدرت ریسک پذیری (رضاخانی، ۱۳۸۲) و مقیاس ادراک والدینی (گرولینک و همکاران، ۱۹۹۷) بود. داده های گردآوری شده با آزمون T برای دو گروه مستقل و آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره (MANOVA) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان داد میزان ریسک پذیری در دانش آموزان با وابستگی به شبکه های اجتماعی بالاتر از دانش آموزان بدون وابستگی به شبکه های اجتماعی بود (p<۰/۰۱). میانگین سبک های والدینی (سبک حمایت از خودمختاری، سبک گرمی پدر و مادر، سبک مشارکت پدر و مادر) در دانش آموزان دختر با وابستگی به شبکه های اجتماعی پایین تر از دانش-آموزان بدون وابستگی بود (p<۰/۰۱). نتایج به دست آمده بر اهمیت توجه به متغیرهای سبک های والدینی و ریسک پذیری در دانش آموزان دارای وابستگی به شبکه های اجتماعی تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

ریسک پذیری ، سبک های والدینی ، شبکه های اجتماعی ، وابستگی به شبکه های اجتماعی