پتانسیلها و چالش های کودهای زیستی در کشاورزی پایدار

افزایش جهانی جمعیت منجر به افزایش تقاضا برای استفاده از کودهای شیمیایی در بخش کشاورزی شده که این امر تاثیرات منفی بر سلامت انسان و محیط زیست گذاشته است. لذا تمرکز تحقیقات به سمت کشاورزی پایدار و تولید محصولات سازگار با محیط زیست معطوف شده است. کودهای زیستی به عنوان یک راهکار پایدار در این زمینه، مزایای قابل توجهی دارند. این کودها حاوی مواد فعال از جمله باکتری های مفید ریزوسفری هستند که قابلیت های متنوعی نظیر تامین و افزایش فراهمی زیستی عناصر غذایی (مانند نیتروژن، فسفر، پتاسیم، آهن، روی)، تولید هورمون های تحریک کننده رشد، سیدروفورها و آنتی بیوتیک ها و غیره را دارند، که این امر به بهبود تنوع زیستی، حاصلخیزی خاک و افزایش تولید محصول کمک می کند. علاقه به استفاده از کودهای زیستی و پتانسیل آن ها برای کشاورزی پایدار در حال افزایش است. در این راستا، فرمولاسیون کودهای زیستی به منظور ایجاد یک محیط مناسب برای ریزجانداران و تضمین بقای آن ها پس از ورود به خاک ضروری است. انواع کودهای زیستی شامل پودری، گرانول ها، مایعات، محصور در پلیمر، بستر سیال خشک شده و ژل ها می باشد که هرکدام مزایا و چالش های خاص خود را دارند. این مقاله ضمن بررسی اجزای کودهای زیستی، بر اهمیت توسعه و تولید کودهای زیستی با کیفیت بالا برای افزایش اثربخشی و ایجاد اعتماد در میان کشاورزان تاکید می کند. آینده کودهای زیستی نیز با توجه به افزایش آگاهی عمومی نسبت به مزایای آن ها و تلاش های گسترده برای کاهش تاثیرات منفی کودهای شیمیایی، بسیار امیدوارکننده به نظر می رسد. با پیشرفت های فنآوری و نوآوری های مستمر، کودهای زیستی می توانند نقش محوری در کشاورزی پایدار و حفظ محیط زیست ایفا کنند.

کلیدواژه ها:

اثربخشی ، حامل ، کپسوله کردن ، مایه تلقیح ، سلامت خاک