نقش مزارع پرورش میگو در توانمندسازی و توسعه اقتصادی روستاهای ساحل شرقی دریای خزر (نمونه موردی: روستاهای شهرستان گمیشان)

یکی از زمینه­های مناسب برای فعالیت ‎های تولیدی در بخش آبزی­پروری، گسترش مزارع پرورش میگو است. این اقدام ضمن تولید پروتئین سالم، برای ایجاد اشتغال، ارزآوری با حضور در بازارهای بین المللی و توسعه اقتصادی روستاهای ساحلی حاشیه دریای خزر، اهمیت فراوانی دارد. نوع تحقیق کاربردی و روش تحقیق توصیفی­- تحلیلی و میدانی است. پایایی ابزار تحقیق(پرسش­نامه)، با استفاده از ضریب آلفای­کرون­باخ برای مولفه­های مورد بررسی تحقیق برابر با ۷۶/۰ به­دست آمده است. جامعه آماری تحقیق حاضر، سرپرستان خانوار در ۶ روستای شهرستان گمیشان است که برابر با ۹۲۳۲خانوار می باشد و از بین آنان ۴۶۹ نفر در بخش آبزی­پروری اشتغال دارند. جهت انتخاب نمونه های تحقیق، از روش نمونه گیری نصادفی ساده استفاده شده و به­منظور تعیین حجم نمونه، از فرمول کوکران بهره گرفته شده است. ابتدا تعداد ۲۱۱ خانوار به­عنوان جامعه نمونه انتخاب شد، سپس داده­های مستخرج از پرسش­نامه، با بهره­گیری از نرم­افزار«Spss» و با استفاده از آزمون­های؛ تحلیل همبستگی گاما، مقایسه میانگین فریدمن و کروسکال­والیس مورد تجزیه­وتحلیل قرار گرفت. نتایج ماتریس تحلیل همبستگی گاما نشان می­دهد که اکثر شاخص­های توسعه اقتصادی، با گسترش مزارع پروش میگو رابطه ۹۹ درصدی و معناداری دارند. همچنین نتایج آزمون فریدمن بیانگر میزان اهمیت هر یک از شاخص­های توسعه اقتصادی بوده و تفاوت معنادار و ۹۹ درصدی را نشان می­دهند. آزمون مقایسه میانگین کروسکال­والیس نیز میزان تاثیرگذاری مزارع پرورش میگو در شش روستای مورد مطالعه را مشخص می­کند. پرورش میگو به­عنوان یکی از منابع مهم تامین غذای سالم محسوب می­شود و در حال حاضر در زمین های ساحلی لم­یزرع شمال شرقی دریای خزر که مناسب سایر فعالیت های اقتصادی نیست، قابل گسترش است. این اقدام مهم، باعث توانمندسازی و بهبود کیفیت زندگی و معیشت پایدار روستاییان شاغل در مزارع پرورش میگو شده است.

کلیدواژه ها:

توانمندسازی ، توسعه اقتصادی ، مزارع میگو ، گمیشان