تعامل عدالت اجتماعی و عدالت کیفری با تاکید بر تضمینحق های افتراقی کودکان و نوجوانان

زمینه و هدف: بزهکاری اطفال و نوجوانان به عنوان یکی از مهم ترین دغدغه های نظام های حقوق کیفری در جهان محسوب می گردد. پیشگیری از این پدیده در دستور کار کنشگران بین المللی و ملی سیستم عدالت کیفری قرار گرفته است. عدالت اجتماعی به عنوان مهم ترین مقوله تاثیرگذار در پیشگیری از بزهکاری اطفال و نوجوانان می باشد که از مولفه های برابری فرصتها، توزیع عادلانه ثروت، رفتار کرامت مدار با انسانها، ساختارمند نمودن نهادهای اجتماعی علی الخصوص نهاد خانواده تبعیت می کند.روش: این پژوهش با روش توصیفی-تحلیلی انجام شده است. یافته ها: تحقق عدالت اجتماعی تاثیر بسزایی در پیشگیری از بزهکاری اطفال و نوجوانان دارد و اسناد فرادستی و فرودستی نیز علی الخصوص قانون اساسی و برنامه هفتم توسعه بر ضرورت تحقق شاخص های عدالت اجتماعی تاکیدنموده اند.نتیجه گیری: این پژوهش ضمن برقراری تحلیل مند این ارتباط مثبت بین عدالت اجتماعی و پیشگیری از بزهکاری اطفال و نوجوانان بر این نکته تاکید دارد که ضمن پیشگیری های کنشی مبتنی بر عدالت اجتماعی در حوزه پیشگیری های واکنشی جهت تکرار از بزهکاری اطفال و نوجوانان نیز پاسخ گذاری های افتراقی و دادرسی های ویژه جزء لاینفک عدالت اجتماعی مبتنی بر رفتار کرامت مدار با نوجوانان بزهکار محسوب می گردد. از سوی دیگر، جهت پیشگیری از بزهکاری باید حمایت های کیفری لازم از کودکان در جهت تضمین حق های آنها همچون حق بر آموزش و تحصیل و ... صورت پذیرد که قوانین مختلف با رگه های سیاست جنایی افتراقی بدین امر پرداخته اما از چالش هایی برخوردار است که این پژوهش به صورت تفصیلی بدین موارد پرداخته است.

کلیدواژه ها:

بزهکاری ، عدالت اجتماعی ، خانواده ، اطفال و نوجوان ، پیشگیری کنشی و واکنشی ، حق بر آموزش و تحصیل