حق بر آموزش کودکان و نوجوانان زندانیدر چارچوب اسناد بین المللی

زمینه و هدف: حق بر آموزش به عنوان یکی از مصادیق حقوق بشر از طریق تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر و پس از آن، میثاق حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی به عنوان یک اصل کلی در فضای حقوق بین الملل موضوعه مورد پذیرش قرار گرفت. هدف از پژوهش حاضر تحلیل و بررسی حق بر تحصیلو آموزش در ارتباط با اطفال زندانی در چهارچوب اسناد بین المللی می باشد. مواد و روشها: این تحقیق از نوع نظری بوده و روش تحقیق به صورت توصیفی- تحلیلی می باشد و روش جمع آوری اطلاعات بصورت کتابخانه ای است و با مراجعه به اسناد، کتب و مقالات صورت گرفته است. یافته ها: یافته های پژوهش حاضر نشان می دهد که حق برتحصیل و آموزش اطفال زندانی در هیچ سند بین المللی الزام آوری به صراحت شناسایی نشده است. گرچه اسناد و کنوانسیون های الزام آوری چون کنوانسیون حقوق کودک که بسیاری از کشورها به آن پیوسته اند از حق بر آموزش بطور مطلق سخن رانده اند، ولی ما به منظور شناسایی جایگاه قانونی این حق بطور ویژه در خصوص زندانیان لازم است به قطعنامه های کلی سازمان ملل در این باب متوسل شویم که اغلب توصیه ای هستند و جنبه غیر الزام آور دارند. نتیجه گیری: حق بر آموزش به عنوان یک حق بشری جهانی بصورت بسیار گسترده در ارتباط با همه افراد مورد شناسایی قرار گرفته است. اما باید توجه داشت وضعیت خاص برخی گروه های آسیب پذیر در جامعه لزوم توجه و حمایت قانونی بیشتری را می طلبد. زندان، از جمله محیط های آسیب زایی است که خطر قرار گرفتن در آن برای اطفال و نوجوانان چندین برابر است. در نتیجه، شناسایی حق بر آموزش اطفال زندانی به صورت پراکنده و ضمنی در قالب اسناد غیر الزام آور نمی تواند تضمین کننده حقوق ایشان در چنین محیطی باشد.

کلیدواژه ها:

کودک و نوجوان زندانی ، زندان ، حق بر آموزش ، حق تحصیل ، اسناد بین المللی