واکنش گیاه دارویی بادرنجبویه(Melissa officinalis.L)به کودهای بیولوژیک و کودشیمیایی اوره و تاثیر آن بر عملکرد اسانس

این تحقیق به منظور ارزیابی کودهای زیستی نیتروکسین، سوپرنیتروپلاس، بیوسولفور و کود شیمیایی اوره (NH۲۲CO) در این آزمایش از طرح بلوک های کامل تصادفی (RCBD) اجرا شد. این طرح شامل۹ تیمار ۳ تکرار می باشد. داده های این مطالعه توسط نرم افزارSPSSتجزیه و مقایسه میانگین ها براساس آزمون دانکن بررسی شد. کودهای زیستی عبارت از کودهای زیستی نیتروکسین ، (Nitroxin) سوپرنیتروپلاس (Super-nitro plus)و بیوسولفور (Bio-sulphur) هرکدام به میزان ۴ و ۸ کیلوگرم در هکتار کود شیمیایی اوره به میزان ۷۵ و ۱۰۰ کیلو و تیمار شاهد ( گرم در هکتارعدم مصرف کود اوره و زیستی) می باشد. نتایج نشان داد بر طبق نتایج حاصل از تجزیه واریانس در گیاه داوریی بادرنجبویه مشخص گردید اثر مصرف حاصلخیز کننده های خاک شامل کودهای زیستی (نیتروکسین، سوپرنیتروپلاس، ابیوسولفور) و کود شیمیایی او رهبر صفاتی چون ارتفاع بوته، تعداد ساقه در بوته ، وزن تر ساقه در بوته، وزن خشک ساقه در بوته، وزن تر ریشه در بوته، وزن خشک ریشه در بوته، تعداد برگ در بوته، وزن تر برگ در بوته، وزن خشک برگ در بوته، وزن تر اندام هوایی بوته، درصد اسانس، عملکرد اسانس و عملکرد بیولوژیک خشک در سطح احتمال۰۱/۰معنیدار بود. این آزمایش نشان داد که کودهای زیستی (نیتروکسین، سوپرنیتروپلاس و بیوسولفور) تا حدودی می توانند کاهش عملکرد بیولوژیک و عملکرد اسانس ناشی از کمبود عناصر غذایی حاصل از عدم مصرف کودهایی شیمیایی را جبران کنند لذا توصیه می شود از این کودهای زیستی (نیتروکسین، سوپرنیتروپلاس و بیوسولفور) به تنهایی و یا همراه مقادیر کمتری از کود شیمیایی استفاده شود .