کاربرد جاذب های ارتعاشی غیر خطی برای کاهش ارتعاشات ناشی از بار متحرک برای مدل تیز غیر خطی اویلر- برنولی

مطالعه ی رفتار ارتعاشی غیر خطی پل هایی که اغلب به صورت خطی در مسائل هندسی شبیه سازی شده اند، برای تشخیص رخدادهایی مه بعضا در شبیه سازی های خطی قابل مشاهده نیستند، حائز اهمیت است. در طراحی چنین پل هایی معیارهایی از قبیل طول دهانه پل، سطح مقطع آن، نیروی وارد بر پل از سوی قطار، فاصله چرخ های هر واگن، سرعت عبور قطار و پارامترهای مشابه آن باید در نظر گرفته شوند. همچنین میتوان پل را بصورت یک تیر و قطار را بصورت یک بار متحرک مدل سازی نمود. در این مقاله هدف، بهینه سازی جاذب ارتعاشی غیر فعال با فنریت خطی یا غیر خطی مکعبی و تکه ای خطی برای مدل تیره ساده ی اویلر-برنولی با رفتار ارتعاشی غیر خطی تحت اثر بار متمرکز متحرک است که پارامتر هدف در بهینه سازی، ماکزیمم خیز دینامیکی تیر می باشد. جهت مدل سازی این پل از تئوری هندسه ی غیر خطی و تغییر شکل های بزرگ استفاده شده که در آن رابطه ی بین کرنش و جابخ جایی غیر خطی است. نتایج نشان میدهد تحت تاثیر نیروهای متداول و در پل های کوتاه مدل های خطی و غیر خطی رفتار مشابهی دارند اما با افزایش نیرو و یا افزایش دهانه ی پل، بررسی رفتار ارتعاشی غیر خطی پل ضرورت می یابد. همچنین با افزایش طول دهانه ی پل جاذب ارتعاشی با فنریت غیر خطی نقش موثرتری در کاهش خیز پل دارد.

کلیدواژه ها:

مدل تیر خطی ، بار متحرک ، جاذب ارتعاشی با فنریت غیر خطی