آسیب شناسی کاربرد هوش مصنوعی در مدارس ایران

هوش مصنوع ی به هوشی که یک ماشین از خود نشان می دهد و ی ا به دانشی درکامپیوترکه سعی در ایجاد آن دارد گفته می شود.استفاده از هوش مصنوعی در آموزش و پرورش فرصت های جدیدیرا برای طراحی فعالیت های یادگیری مولد و توسعه برنامه های کاربردی یا محیط های یادگیری با تکنولوژی بهتر ایجاد کرده است. با این حال، پیاده سازی فعالیت های سیستم های مربوطه برای اکثر پژوهشگران در زمینه آموزش همچنان یک چالش است. از این رو هدف پژوهش بررسی آسیب های کاربرد هوش مصنوعی در مدارس ایران بود. پژوهش حاضر با رویکرد کیفی و به روش نظریه زمینه ای انجام شد.ابزار پژوهش مصاحبه نیمه ساختار یافته بود.با بهره گیری از روش نظریه زمینه ای ، داده های حاصل از مصاحبه های انجام شده با ۱۵ نفر ازاساتید دانشگاه های شهر کرمان متخصص در حوزه هوش مصنوعی،طی سه مرحله کدگذاری باز،محوری و انتخابی شد. کدهای باز شامل ۳۵ مفهوم و کدهای محوری شامل ۶ مقوله عمده است که مشتمل بر توز یع نابرابر امکانات،عدم آماده سازی معلمان ،کمرنگ شدن نقش معلم،تضعیف تعاملات بین فردی،تاثیر منفی بر یادگیری وتاثیر منفی بر ی اددهی می باشد.نابرابری آموزشی،تهدید امنیت شغلی معلم و اختلال در فرایند یاددهی-یادگیری به عنوان کدهای انتخابی پژوهش حاضر شناسایی گردید .

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، مدارس ایران ، آسیب شناسی ، کاربرد