تاثیر عیار سیمان (نسبت سنگدانه به سیمان) بر ضریب انتشار یون کلرید و مقاومت ویژه الکتریکی بتن تراورس بتنی پیش تنیده

امروزه دوام بتن در شرایط بهره برداری از اهمیت ویژه ای به جهت هزینه های سنگین تعمیر و نگهداری برخوردار می باشد. یکی از اجزای مهم روسازی راه آهن تراورس های بتنی می باشد. تراورس های راه آهن اغلب از نوع پیش تنیده بوده که اجزاء فلزی بکارفته در آنها استعداد زیادی در برابر زنگ زدگی و خوردگی دارند. با توجه به گسترش خطوط ریلی به مناطق جنوبی کشور دوام آنها در برابر خوردگی ناشی از یون کلرید اهمیت بسیار زیادی را دارا می باشد. با توجه به مطالب فوق و هزینه های مصرف انرژی در امر تولید سیمان، تاثیر عیار سیمان بر نفوذ یون کلرید و مقاومت ویژه الکتریکی بتن تراورس هدف اصلی این تحقیق آزمایشگاهی می باشد. در این تحقیق آزمایشگاهی بتن هایی با عیارهایی 400 و 450 و 500 کیلوگرم در هر متر مکعب، با شرایط یکسان نسبت آب به سیمان (0/32) ، حداکثر اندازه سنگدانه ( 25 میلی متر) و بافت دانه بندی ساخته شده و با انجام آزمایش های تعیین ضریب انتشار یون کلرید و مقاومت ویژه الکتریکی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج این تحقیق نشان داد با افزایش عیار سیمان از 400 به 500 کیلوگرم در هر متر مکعب و شرایط عنوان شده، ضریب انتشار یون کلرید افزایش و مقاومت ویژه الکتریکی بتن کاهش خواهد یافت.

کلیدواژه ها:

بتن ، عیار سیمان ، دوام ، خوردگی میلگرد ، ضریب انتشار یون کلرید ، مقاومت ویژه الکتریکی بتن