کاشت کاملینا در شرایط بی خاکورزی و کشت مرسوم در مزارع بهره برداران
محل انتشار: مجله ترویجی گیاهان دانه روغنی، دوره: 6، شماره: 1
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 42
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_AJOP-6-1_005
تاریخ نمایه سازی: 4 آبان 1403
چکیده مقاله:
کاملینا گیاه دانه روغنی جدیدی در کشور به شمار می رود و گام بعدی برای معرفی بیشتر آن به کشاورزان و مروجان، کشت آن در مزرعه کشاورز و با مدیریت خود کشاورز است. زراعت این گیاه علاوه بر کاهش میزان وابستگی کشور به واردات دانه های روغنی، می تواند گزینه مناسبی برای قرار گرفتن در تناوب ضعیف در کشاورزی دیم باشد. نظر به تنوع اقلیمی در کشور و اهمیت روزافزون روش های نوین کم خاکورزی، اجرای طرح تحقیقی -ترویجی بصورت ملی در استان های مختلف و در دو شرایط خاکورزی مرسوم و بی خاکورزی ( کشت مستقیم) ضروری به نظر میرسد. این پژوهش با هدف مقایسه عملکرد کاملینا (رقم سهیل) در ۵ استان کشور (گلستان، کرمانشاه، آذربایجان شرقی، کردستان و لرستان) در دو شرایط خاکورزی مرسوم و بی خاکورزی جمعا در سطح نیم هکتار (در هر استان) در شرایط دیم ( سال زراعی ۱۴۰۱-۱۴۰۰) اجرا شد. کاشت با دستگاه ریزدانه کار در بستر خاکورزی مرسوم و بی خاکورزی (کشت مستقیم) بصورت کشت خطی انجام شد. هیچگونه مبارزه مکانیکی و شیمیایی با علفهای هرز صورت نگرفت. در مجموع استان ها بین عملیات خاکورزی مرسوم (۶۷۱ کیلوگرم در هکتار) و بی خاکورزی ( ۵۲۲/۷ کیلوگرم در هکتار) تفاوت قابل ملاحظه ای مشاهده نشد. در واقع از ۵ شهرستان مورد مطالعه، در شهرستان های خرم آباد و هشترود در حالت کشت حفاظتی عملکرد بیشتری نسبت به کشت مرسوم مشاهده شد اما در سه شهرستان دیگر، عملکرد در حالت مرسوم بیشتر از عملیات بدون خاکورزی بود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حسین رستمی احمدوندی
بخش دانه های روغنی معاونت موسسه تحقیقات کشاورزی دیم کشور- سرارود -کرمانشاه
رضا امیری
مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان لرستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، خرم آباد، ایران
حسین احمدی اوچ تپه
بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی گلستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی،گلستان،
صادق شهبازی دورباش
سازمان تحقیقات، ترویج و آموزش کشاورزی، موسسه تحقیقات کشاورزی دیم کشور (مراغه)