تعامل الگوهای تربیتی نهاد خانواده با آموزش و پرورش و تاثیر آن بر پیشگیری از جرایم

خانواده، اصلی ترین عامل در تربیت و رشد و تعالی یا انحراف افراد در جامعه است . هرچه کانون خانواده بر اساس اصول مترقی تربیت مطلوب، اداره شود، زمینه ساز انسانهای رشدیافته و متعالی خواهد بود. و درنقطه مقابل ، چنانچه برخلاف اصول تربیت مدیریت شود، خروجی آن، انسانهای بزهکار یا مستعدب زهکاری و ارتکاب جرم است . از سوی دیگر آموزش و پرورش اصلی ترین نهاد رسمی است که افراد جامعه دوازده سال از زندگی خود را با تعالیم آن می گذرانند. هرچه سیاست گذاری ها و اجرای سیاست ها در راستای رشد و تعالی انسانی باشد، انسانهای مفید و کارآمد جامعه ، نتیجه مستقیم این رویکرد خواهند بود. و چنانچه سیاست گذاری و اجرا بعکس باشد، درنتیجه انسانهایی تربیت می شوند که زمینه ساز انواع انحرافات و ارتکاب جرایم خواهند شد. در این میان حلقه مفقوده طلایی تعامل سازنده میان نهاد خانواده و آموزش و پرورش در جهت هدفگذاری مشترک تربیتی است . چرا که همگرایی حداکثری این دو نهاد، تاثیری مستقیم بر پیشگیری از ارتکاب جرایم در جامعه خواهد داشت . در این مقاله درصدد توجه دادن به این مسئله حیاتی هستیم .

کلیدواژه ها:

الگوهای تربیتی ، نهاد خانواده ، آموزش و پرورش ، پیشگیری ، جرایم .