تاثیر ارزشیابی توصیفی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

هدف اصلی از انجام پژوهش حاضر، بررسی تاثیر ارزشیابی توصیفی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان بود. این پژوهش با رویکرد کیفی و به صورت میدانی انجام شده است . برای شناسایی کیفیت درک و فهم معلمان مجری از ارزشیابی توصیفی ، از مولفه بازخورد در ارزشیابی کیفی ، با معلمان مجری مصاحبه نیمه عمیق با ابزار مصاحبه نیمه عمیق استفاده شده است . پروتکل مصاحبه بر مبنای ماهیت پژوهش تهیه شد و سه تن از استادان آن را تایید کردند. جامعه آماری شامل معلمان ابتدایی شهرستان فردوس در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ بوده است . با استفاده از روش نمونه گیری دردسترس، نمونه اخذ شده شامل ۶ مدرسه (۴مدیر و یک معاون، ۱۰ معلم و یک سرگروه آموزشی ) در سطح شهرستان فردوس بود. با بررسی های به عمل آمده می توان گفت که ۹۰ درصد از معلمان، مدیران و معاونین نسبت به اجرای طرح ارزشیابی توصیفی رضایت کامل ندارند. بیشتر آنها بر این باورند که زمان کم و تعداد بالای دانش آموزان باعث عدم اجرای درست این طرح می شود و تاثیر آن بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان بسیار اندک است . همچنین اهداف اجرای درست این طرح می توان به »افزایش بهداشت روانی محیط یاددهی -یادگیری با ارائه بازخوردهای کیفی ، کمک به رشد همه جانبه دانش آموزان با افزایش شناخت از آنان از طریق ابزارهای مختلف ، بهبود کیفیت فرایند یاددهی یادگیری با سنجش و ارزشیابی تکوینی ، تاکید بر اهداف آموزش و پرورش از طریق توجه به فرایند یادگیری به جای تاکید بر محتوا، تقویت فرهنگ مسئولیت پذیری اولیاء و معلمان در زمینه سنجش و ارزشیابی و چگونگی آن« اشاره کرد. ارزشیابی توصیفی باعث می شود که دانش آموزان به یکدیگر به دیده رقیب ننگرند لذا تعاملات بین آنان رو به افزایش می گذارد. و این امر باعث تقویت مهارتهای اجتماعی آنان می شود و همچنین می تواند منجر به پیشرفت تحصیلی آنها در بسیاری از دروس گردد.

کلیدواژه ها:

ارزشیابی توصیفی ، پیشرفت تحصیلی ، سنجش ، فرایندیاددهی - یادگیری .