زمینه ساخت فعال گسله کاسپین بین لاهیجان و رودسر

گسله کاسپین به عنوان مرز جلگه کاسپین و کوه‌های البرز یک حادثه زمین ساختی مهم است که می‌توان آن را گسل پیشانی شمالی رشته کوه البرز در نظر گرفت. فرونشست گودال کاسپین در شمال و برپایی کوه‌های البرز و رابی کین آن بر روی جنوب حوزه کاسپین جنوبی در راستای این گسل صورت می‌گیرد. گسل مزبور همانند بسیاری دیگر از گسل‌های مرز پیشانی کوهستان به صورت پیوسته ادامه ندارد بلکه آن را می‌توان به قطعه‌های متعددی تقسیم کند که هر یک ویژگی‌های زمین ساختی و ریخت زمین ساختی معینی دارند. در این مقاله باختری ترین بخش گسل کاسپین در جانب حوزه کاسپین جنوبی به صورت قطعه در نظر گرفته شده است که پایان خاوری آن در جنوب کومله قرار دارد و پایان باختری آن پس از گذر از دایی جان به گسل لاریجانی ببندد. این عده که به آن نام لیالستان داده شده است در خاور تبدیل به یک تاقدیس فعال می‌گردد ( تاقدیس کومله ) که محور مایل آن به سوی خاور در حال رشد است. این مقاله ضمن معرفی ویژگی‌های کلی زمین ساختی و ریخت زمین ساختی قطعه لیالستان از گسل کاسپیت به توصیف تاقدیس فعال کومله و تغییرات ویژگی‌های ریخته زمین ساختی بین لاهیجان تا واجارگاه می‌پردازد. پس شرط رشد تاقدیس کومله سبب تغییرات قابل ملاحظه‌ای در شلمان رود شده است و هواچاک های مشخصی را در عرض خود پدید آورده است که در اینجا مورد بحث قرار می‌گیرند.