مطالعه مروری برسبک های رهبری اخلاقی و اثر بخشی کارکنان سازمانی

به طور کلی رهبری اخلاقی دربرگیرنده رفتار مناسب در اعمال فردی و روابط گروهی است که به صورت هنجاری سبب تشویق همکاران به برقراری ارتباطات دوطرفه شده و منتج به اتخاذ تصمیمات بهینه می گردد نکته قابل تامل و محوریت تمام تلاش های رهبران اخلاقی به منظور حصول به اهداف سازمانی و افزایش بهره وری در سازمانها برقراری ارتباط و تعامل با همکاران مبتنی بر رعایت اصول اخلاقی پذیرفته شده می باشد. از این رو عمده تصمیمات اخذ شده ضمن پذیرش همگانی، تصمیماتی متعادل و اثربخش می باشند امروزه ترویج سبک های رهبری اخلاقی درتمام سطوح مدیریت مطرح است وتنها یک رفتار مدیر نبوده بلکه به معنای استانداردهای اخلاقی پیروان ارتباطات مبتنی بر رهنمودهای اخلاقی یا مسولیت پذیر نمودن کارکنان راپیگیری می نمایند کارکنان هم نیز تمایل دارند که مطابق رفتار رهبران خود رفتار کنند ووقتی مدیر به کارکنان امکان تصمیم گیری و تعامل دهد و از حقوقشان حمایت کند باعث توانمندی آنها میشود واین تقلید کارکنان باتوجه به حاکمیت ارزشهای اخلاقی منجر به کاهش رفتارهای انحرافی و افزایش جواخلاقی معنویت در کار وفضیلت سازمانی میشود.بنابراین مطالعه روی سبک های رهبری اخلاقی زائد نبوده وباعث شناسایی نقاط و شکافهای مطالعاتی وشناختی میشود . رهبران اخلاقی تعهد کارکنان را نسبت به ارزش ها ورسالت سازمان جلب میکنندوبعنوان منبع حیاتی نفوذ اجتماعی و نگرش های سازمانی تاکید کلامی و رفتاری عملکرد کارکنان افزایش می یابد.رهبران اخلاق مدارباید به بهترین شکل از کارکنان نگهداری نمایند و به تعالی برسانند که منجربه افزایش رضایت شغلی کارکنان خواهد شد. وقتی کارکنان رضایت و تعهد داشته باشند تمایل به ترک خدمت از سازمان کاهش پیدا میکند پس سبک رهبران اخلاقی میتوانند تمایل به ترک خدمت کارکنان از سازمان راکاهش دهند.این مقاله مطالعه مروری برسبک های رهبری اخلاقی و اثر بخشی کارکنان سازمانی به روش توصیفی استنباطی می باشد.

کلیدواژه ها:

سبک رهبری ، رهبری اخلاقی ، اثر بخشی ، کارکنان ، سازمان