بررسی روند کیفی و کمی آب زیرزمینی در حوزه دشت حمیران

آب های زیرزمینی یکی از منابع بسیار مهم تامین آب برای مصارف مختلف کشاورزی، صنعتی و شرب می باشد. بررسی این منابع از نظر کمی و کیفی به ویژه در مناطق خشک و نیمه خشک که برداشت های بسیار زیادی از آنها انجام می پذیرد بسیار حائز اهمیت می باشد و تاکنون مطالعات مختلفی در خصوص بررسی کیفی منابع اب زیرزمینی با استفاده از روش های مختلف به انجام رسیده است. که هرکدام دارای هدف خاصی در بررسی ها بوده اند شاخص کیفیت آب WQI یک نمایه بسیار مهم و کاربردی در بررسی و مطالعات مربوط به کیفیت آب زیرزمینی می باشد که با استفاده از آن می توان درمورد بهبود یا تخریب کیفی آبخوان قضاوت نمود. تحقیق حاضر به بررسی کیفی منابع آب زیرزمینی دشت حمیران واقع در استان هرمزگان با استفاده از داده های ۲۰ ساله ۱۴۰۲-۱۳۸۲ می پردازد. در این مطالعه جهت بررسی کیفیت اب زیرزمینی دشت حمیران، اطلاعات کمی پارامترهای شیمیایی ۲۴ چاه مربوط به سال ۱۴۰۲ از شرکت اب منطقه ای هرمزگان اخذ گردید. در این راستا از شاخص آلودگی شیمیایی آب های زیرزمینی PIG استفاده شد. نتایج حاکی از آن است که ۲۳/۵۲ درصد از مساحت کل دشت دارای آلودگی کم و ناچیز، ۳۷/۹ درصد دارای الودگی متوسط]، ۲۸/۲۲ درصد آبخون دارای الودگی زیاد و ۱۰/۶۳ درصد دارای آلودگی بسیار زیاد می باشد. لازم به یادآوری است اگر برداشت ها از سطح آبخوان دشت حمیران با همین روند ادامه پیدا کند، مناطق آلودگی متوسط و چه بسا که مناطق با آلودگی کم نیز گرفتار الودگی بیشتری خواهند شد. همچنین پهنه بندی کمیت آب زیرزمینی دشت حمیران را برای دوره آماری ۱۳۸۲-۱۴۰۲ نشان می دهدکه بیشترین تغییرات منفی افت سطح آب زیرزمینی در جنوب و جنوب شرق و مرکز دشت شامل مناطق که اکثرا در محدوده مرتفع و کارستی دشت واقع می گردد.

کلیدواژه ها:

آب زیرزمینی ، کمیت ، کیفیت ، PIG ، دشت حمیران