کاربرد منطق بولین در تعیین مکان مناسب اجرای سامانه های ابگیر باران

انتخاب محل مناسب سامانه های جمع آوری آب باران به عنوان یک راه حل برای جبران کمبود آب شرب دام در مراتع خشک و نیمه خشک استان گلستان کمترمورد توجه قرار گرفته است. به همین منظور در تحقیق حاضر به منظور شناسایی مناطق مناسب جمع آوی آب باران در حوض مورد مطالعه از سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS و با بکارگیری منطق بولین انجام شد. از بین عوامل موثر در انتخاب مکان مناسب سامانه های آبگیر باران معیارهای شیب، کاربری اراضی، عمق خاک، فاصله از گسل، فاصله از آبراهه و فاصله از دامداری انتخاب شدند. سپس به کمک منطق بولین نسبت به وزن دهی معیارهای انتخابی اقدام گردید. در این روش مناطق مناسب ارزش عددی یک و مناطق نامناسب وزن صفر را به خود اختصاص دادند. با هم پوشانی لایه های اطلاعاتی مناطق مناسب و نامناسب برای جمع آوری آب باران مشخص شدند. نتایج حاصلاز مدل بولین نشان داد فقط ۵/۳ درصداز منطقه مورد مطالعه پتانسیل لازم برای جمع آوری آب باران به منظور شرب دام را دارد اما از طرفی به دلیل ریسک پذیری پایین این مدل مناطق مشخص شده به احتمال زیاد پاسخ گوی نیاز ما خواهد بود.

کلیدواژه ها:

کمبود آب ، مکانیابی ، استحصال آب ، سیستم اطلاعات جغرافیایی ، منطق بولین