تاثیر سازه های دیوار جداکننده و آستانه بر کاهش رسوب ورودی

به دلیل قرارگرفتن بخش عمده ای از مساحت کشور در ناحیه خشک و نیمه خشک، وجود خشکسالی های پی در پی و حرکت در جهت توسعه پایدار، ضرورت تحقیق در مسایل مهندسی رودخانه و ارائه راه کارهای مناسب جهت استفاده بهتر از منابع آبی رودخانه ها را روشن می سازد. حمل بار رسوبی چه به صورت بار معلق و چه به صورت بار بستر همواره بخشی جدایی ناپذیر از سیستم رودخانه ها است. بررسی مصرف کنندگان عمده آب از جمله بخش های صنعتی، شهری و کشاورزی نشان می دهد که تقاضا برای هر نوع مصرف آب با پتانسیل تقریبا دو برابر در هر ۱۰- ۱۵ سال در حال افزایش می باشد. ضمن اینکه مصرف کنندگان محتاج آب بدون رسوب و اجسام شناور با درجه اعتمادپذیری بالا در تامین هستند. از طرف دیگر سیستم های انحراف آب از رودخانه بایستی بدون ایجاد اثرات نامطلوب زیست محیطی اهداف لازم را تامین نماید لذا ارائه روش و راهکار مناسب جهت برخورد و مدیریت این موضوع در زمینه مهندسی رودخانه که یکی از منابع اصلی تامین کننده آب است ضرورت تحقیق در این زمینه را توجیه می کند. با توجه به حالت مئاندری مجاری طبیعی در بسیاری از شرایط، آبگیری از قوس یک رودخانه اجتناب ناپذیر خواهد بود. با توجه به پیچیدگی های موجود در قوس یک آبراهه یکی از مسائل مهم آبگیری از رودخانه مسئله کنترل رسوب در دهانه آبگیر می باشد.

کلیدواژه ها:

سازه ، آب گیر ، آستانه ، رسوب ورودی