عوامل موثر بر گرایش دانشجویان رشته های کشاورزی دانشگاه تبریز به اشتغال در زمینه گیاهان دارویی

گیاهان دارویی در کشور ما یکی از بخش­هایی است که پتانسیل بالایی در ایجاد فرصت­های شغلی متنوع و سودآور دارد و می­تواند نقش مهمی در رفع مشکل بیکاری فارغ­التحصیلان کشاورزی ایفا کند. هدف پژوهش شناسایی عوامل موثر بر گرایش دانشجویان رشته­های کشاورزی دانشگاه تبریز به فعالیت در زمینه گیاهان دارویی بود. این تحقیق از نوع کاربردی و به روش توصیفی_همبستگی انجام شد. جامعه آماری ۵۴۸ نفر، دانشجویان مقطع کارشناسی سال سوم و چهارم رشته­های مختلف دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز بودند. حجم نمونه با استفاده از جدول کرجسی-مورگان، ۲۲۵ نفر تعیین شد و دانشجویان نمونه با روش نمونه­گیری طبقه­ای با انتساب متناسب انتخاب شدند. ابزار گرد­آوری اطلاعات پرسشنامه ای در چهار بخش با ۸۶ سوال بود. برای شناسایی عوامل موثر بر گرایش دانشجویان نسبت به اشتغال گیاهان دارویی در قالب دو دسته عوامل پیش­برنده و بازدارنده از روش تحلیل عاملی اکتشافی استفاده شد. نتایج تحلیل عاملی نشان داد: متغیرهای پیش­برنده در ۵ عامل قرار گرفتند که ۵۷ درصد از واریانس کل را تبیین کردند. عامل­های پیش برنده عبارت اند بودند از: انگیزشی_حمایتی، کارآفرینانه، آموزشی_پژوهشی و نظارتی که نقش عامل انگیزشی- حمایتی بیشتر از بقیه عوامل بود. متغیرهای بازدارنده نیز در ۵ عامل: زیرساختی، عدم روحیه خطر­پذیری، محدودیت منابع، موانع کارآفرینانه و موانع اقتصادی، قرار گرفتند که این عوامل درمجموع ۴۷ درصد از واریانس کل را تبیین کردند که نقش عامل موانع زیرساختی از بقیه عوامل بیشتر بود

کلیدواژه ها:

اشتغال ، دانشجویان کشاورزی ، گرایش دانشجویان ، گیاهان دارویی