تشخیص آسیب سازه فولادی بلند مرتبه به روش به روز رسانی مدل اجزای محدود با استفاده از روش شبکه عصبی
محل انتشار: چهاردهمین کنگره ملی مهندسی عمران
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 219
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCCE14_457
تاریخ نمایه سازی: 25 مهر 1403
چکیده مقاله:
با توجه به استقرار بسیاری از شهرهای بزرگ کشور بر روی گسل های فعال از یک طرف و با توجه به افزایش شمار سازه های فولادی بلندمرتبه ، توجه به آسیب و خسارات ایجاد شده در این قبیل سازه ها، تحت اثر وقوع زلزله به منظور کاهش تلفات جانی و مالی و کاهش اثرات دراز مدت منفی بر روی اقتصاد منطقه به شدت احساس می شود. سازه ها پس از گذر زمان و در اثر نوع کاربری و اعمال بارگذاری جانبی ، بیش از مقادیر منظور شده در زمان طراحی و همچنین در اثر وقوع زلزله های شدید، ممکن است دچار آسیب شوند. در صورت عدم اصلاح این آسیب ها، عملکرد سازه به طور کلی مختل شده و خرابی در سازه گسترش می یابد. در این شرایط ، خسارات مالی جبران ناپذیری به سازه تحمیل و سلامت افراد به شدت به خطر می افتد. لذا تشخیص آسیب لرزه ای در سازه های فولادی بلندمرتبه ، به منظور تعمیر و ترمیم المان های ضعیف ، به منظور حفظ کارایی مطلوب سازه و کاهش هزینه های تعمیر و نگهداری سازه، امری ضروری است . لذا تشخیص آسیب در سیستم های سازه ای و تعلقات آن به منظور پایش سلامتی سازه های فولادی و افزایش ایمنی و پایداری سازه ها امری مهم و ضروری است ، چراکه با تشخیص به موقع خرابی ، با بهره مندی از روش شبکه ی عصبی ، که در در دسته ی روش های غیر مخرب قرار دارد، می توان از بروز خسارات مالی و جانی بسیاری اجتناب نمود. با توجه به این که هدف اصلی در پژوهش حاضر، کاربرد روش شبکه عصبی جهت تشخیص آسیب سازه فولادی بلندمرتبه می باشد، لذا پس از طراحی و مدل سازی یک سازه ۱۲ طبقه فولادی در محیط نرم افزار ایتبس و حصول مقاطع اعضا، اقدام به شبیه سازی سازه مد نظر به ازای ۲۰ سناریوی مختلف آسیب ، در محیط نرم افزار اپنسیس مدلسازی و با استفاده از بارهارمونیک سینوسی غیرخطی تحلیل شده است . الگوهای آسیب ، شامل کاهش سطح مقطع ۴ ستون منتخب در طبقه اول از سازه ۱۲ طبقه بوده است . پس از انجام تحلیل ، سیگنال های پاسخ در ستون های منتخب ، قبل و بعد از آسیب برداشت و با استفاده از روش توزیع تداخلی کاهش یافته ، اقدام به محاسبه شاخص آسیب در ستون ها شده است . در ادامه با استفاده از داده های ناشی از تحلیل مدل های ۲۰ گانه ، از ۷۰% درصد داده ها برای آموزش شبکه عصبی ، از ۱۵% برای ارزیابی و از ۱۵% داده ها برای آزمون شبکه عصبی استفاده شده است . در ساختار شبکه عصبی از دو لایه پنهان و ۳۰ نورون استفاده شده است . پس از تشکیل شبکه عصبی ، اقدام به پیش بینی آسیب ایجاد شده در ستون های منتخب سازه ۱۲ طبقه شده است . نتایج به دست آمده نشان می دهد، روش شبکه عصبی با دقت ۹۹% قابلیت تشخیص آسیب ایجاد شده در سازه ۱۲ طبقه بلندمرتبه فولادی را دارد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علی شاطریان
دانشجوی گروه مهندسی عمران، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران،
محمدحسن حائری
استادیار گروه مهندسی عمران، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران