تاثیر مصرف انرژی های (پاک) تجدید پذیر بر رفاه اقتصادی در ایران

در این تحقیق اثر مصرف انرژی های تجدید پذیر بر رفاه اقتصادی در هر دو سطح ملی و فردی در ایران طی دوره زمانی 1388-1350 با استفاده از روش حداقل مربعات معمولی و مدل انگل گرنجر دومرحله ای بررسی شده است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که رابطه بلندمدت بین مصرف انرژی های تجدیدپذیر ، سهم مصرف انرژی های تجدید پذیر ، تشکیل سرمایه ، نیروی کار، درآمد نفتی و مخارج آموزش با متغیرهای تولید ناخالص داخلی و تولید ناخالص داخلی سرانه، درآمد خانوار های شهری و روستایی وجود دارد . به عبارت دیگر دربلندمدت مصرف انرژی های تجدید پذیر و دیگر متغیرها بر رشد و رفاه اقتصادی تاثیر مثبت می گذارند. نتایج حاصل از تخمین مدل تصحیح خطا و آزمون علیت گرنجر بیانگر وجود ارتباط کوتاه مدت بین مصرف انرژی های تجدید پذیر با تولید ناخالص داخلی و تولید ناخالص داخلی سرانه و عدم وجود ارتباط کوتاه مدت میان مصرف انرژی های تجدید پذیر و درآمد خانوارهای روستایی و ارتباط کوتاه مدت معنادار و ضعیف میان درآمد خانوار های شهری و مصرف انرژی های تجدید پذیر می باشد.

کلیدواژه ها:

مصرف انرژی های تجدید پذیر ، سهم مصرف انرژی های تجدید پذیر ، تولید ناخالص داخلی ، رفاه اقتصادی