بررسی ارزش غذایی هسته زیتون عمل آوری شده با روش های فیزیکی و شیمیایی توسط روش های برون تنی

این پژوهش به منظور بررسی تاثیر تیمارهای پراکسیدهیدروژن (۱۳۲ میلی لیتر در کیلوگرم ماده خشک)، هیدروکسید سدیم (۵۰ گرم در کیلوگرم ماده خشک)، میکروویو (۲/۵ دقیقه، ۱۰۰۰ وات) و اتوکلاو (۱۵ دقیقه، ۱۲۰ درجه سانتی گراد، فشار ۱ کیلوپاسکال) بر ترکیب شیمیایی و فراسنجه های تولید گاز و تخمینی هسته زیتون انجام گرفت. ترکیب شیمیایی نمونه ها بر اساس روش های استاندارد تعیین شد به منظور برآورد فراسنجه های تولید گاز از آزمون تولید گاز استفاده شد. عمل آوری بر ترکیب شیمیایی هسته زیتون موثر بود (۰/۰۵< P). تیمارهای هیدروکسیدسدیم و پراکسیدهیدروژن مقدار خاکستر را افزایش و مقدار عصاره اتری را کاهش دادند. عمل آوری ها باعث کاهش الیاف نامحلول در شوینده خنثی، الیاف نامحلول در شوینده اسیدی و لیگنین شدند. در نمونه های عمل آوری شده با هیدروکسید سدیم و پراکسید هیدروژن مقدار پروتئین خام بیشتر از نمونه های عمل آوری نشده بود. تمام تیمارها باعث افزایش کل مواد مغذی قابل هضم، انرژی خالص برای شیردهی و انرژی خالص برای رشد شدند. مقدار فنل کل نمونه ها تحث تاثیر عمل آوری قرار نگرفت. مقدار پتانسیل و نرخ تولید گاز در نمونه های اتوکلاو شده بیشتر از شاهد بود. در مقابل تیمارهای هیدروکسید سدیم و پراکسید هیدروژن مقدار این صفات را کاهش دادند (۰/۰۵< P). اتوکلاو کردن باعث افزایش مقدار فراسنجه های تخمینی شامل قابلیت هضم ماده آلی، انرژی قابل متابولیسم و اسیدهای چرب کوتاه زنجیر شد (۰/۰۵< P). به طور کلی نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که عمل اوری فیزیکی و شیمیایی هسته زیتون به ویژه تیمارهای پراکسیدهیدروژن و اتوکلاو باعث بهبود ترکیب شیمیایی و فراسنجه های تولید گاز هسته زیتون شدند.

کلیدواژه ها:

عمل آوری ، ترکیب شیمیایی ، تولید گاز ، ارزش تغذیه ای ، هسته زیتون