مروری بر روش های تشخیص بیماری پارکینسون با استفاده از شبکه های عصبی

بیماری پارکینسون به عنوان یک پیشرونده نورودژ نراتیو طبقه بندی می شود. از هر ۱۰۰۰ سالمند، یک تا دو نفر به پارکینسون و عوارض آن مبتلا هستند. عوارض این بیماری شامل لرزش،سفتی،اختلال در تعادل و غیره است که زندگی روزمره بیماران را تحث تاثیر قرار می دهد تشخیص دقیق آن به سیستم مراقبت های بهداشتی کمک می کند تا عوارض ناشی از آن را به درستی درمان کند. تحقیق حاضر یک تکنیک تشخیص هیجان چند وجهی را برای پارکینسون،پیشنهاد می کند.بیماری پارکینسون به عنوان یک بیماری تخریب کننده ای عصبی طبقه بندی می شود. اعتقاد بر این است که علت اصلی پارکینسون ترکیبی از وراثت ژنتیکی است و از عوامل محیطی مانند تماس با مواد سمی ناشی می شود. پیش بینی می شود که بیش از ده ملیون نفر از پارکینسون رنج می برند علائم اصلی این بیماری لرزش در اعضای بدن مانند دست و بازوها آرواره ها، پاها و سایر علائم که به شرح زیر است : مشکل در فرآیند غذا خوردن کندی در حرکت سفتی در عضلات برای مدت طولانی حرکت ناگهانی کنترل نشده در واقع این بیماری زمانی رخ می دهد که گروه های خاصی از سلول های مغزی قادر به تولید دوپامین مورد نیاز نباشند. تشخیص بیماری پارکینسون با استفاده از اختلالات گفتاری محقق می شود که از اولین شاخص های بیماری پارکینسون است .

کلیدواژه ها:

بیماری پارکینسون ، تشخیص ، تست های ژنتیکی ، شبکه های عصبی