تحلیل ظرفیت حکمروایی هوشمند شهری در تاب آوری فضاهای عمومی در دوره پاندمی کووید – ۱۹، نمونه پژوهش: منطقه ۹ شهرداری مشهد

گسترش جهانی ویروس کووید - ۱۹ منجر به محدودیت های قابل توجهی در دسترسی به خدمات و امکانات شهری مختلف شده است که بر فعالیت های روزمره زندگی شهری تاثیر گذار بوده است. هدف پژوهش حاضر، شناسایی و تحلیل ظرفیت حکمروایی هوشمند شهری در ارتقای تاب آوری فضاهای عمومی منطقه ۹ شهرداری مشهد است. این پژوهش بر پایه روش کمی تعریف شده است. جامعه آماری پژوهش شامل خبرگان دانشگاهی و اجرایی مرتبط با موضوع بود که از طریق روش نمونه گیری غیراحتمالی در دسترس ۳۰ نفر انتخاب شدند. برای آزمون یافته ها، از مدل تحلیل عاملی CFA جهت سنجش ظرفیت حکمروایی شهری در تاب آوری فضاهای عمومی در دوره کووید - ۱۹ استفاده شده است که با استفاده از نرم افزارهای تحلیل آماری SPSS و SmartPLS سنجیده می شود. یافته ها با نشان دادن تاثیر مستقیم و معنادار افزایش معیارهای محیط هوشمند بر بهبود تاب آوری فضاهای شهری منطقه ۹ شهرداری مشهد، فرضیه های پژوهش را تایید می کند. در اصل، هوشمندسازی فضاهای شهری از طریق به اشتراک گذاری اطلاعات در مورد زیرساخت های هوشمند، شبکه های حمل و نقل، توسعه مراقبت های بهداشتی و پاسخگویی در زمان واقعی به مقابله موثر با همه گیری ها کمک می کند. نتایج نشان می دهد که تاکید نهادهای حکمروایی شهری در دوره های پاندمی بر شاخص های سلامت فیزیکی و روانی و آموزش و اشتغال بیشترین ظرفیت تاب آوری فضاهای عمومی را در منطقه ۹ شهرداری مشهد ایجاد می کند و و خلق ارتباطات اجتماعی شهروندان از کمترین ظرفیت برخوردار است.

کلیدواژه ها:

ظرفیت حکمروایی هوشمند ، تاب آوری فضاهای عمومی ، پاندمی کووید – ۱۹ ، منطقه ۹ شهرداری مشهد