نقش روش تدریس فاصله دار (با فعالیت جسمانی) در یادگیری جمع و تفریق فرآیندی ریاضی دوم دبستان شهرستان فیروزآباد

روش تدریس فا صله دار، یک نوع روش تدریس است که در آن محتوا ی آموزش فشرده شده در سه زمان تکرار می شود که با دوا ستراحت کوتاه همراه ا ست. دانش آموزان در این استراحت های کوتاه به فعالیتهایی همچون فعالیت های جسمی می پردازند. اینپژوهش با هدف بررسی روش تدریس فاصله دار با فعالیت جسمانی در یادگیری جمع و تفریق فرآیندی کودکان دبستانی اجراگردید. این کارآزمایی بر روی ۸۰ دانش آموز دختر پایه دوم دبستان شهرستان فیروزآباد انجام گردید که از این ۸۰ دانش آموزدختر، ۶۶ دانش آموز به عنوان نمونه انتخاب گرد یدند . دانش آموزان در معرض دو نوع روش تدر یس ۴۵ دقیقه ای قرار گرفتند.سپس پرسشنامه ای در اختیار دانش آموزان قرار گرفت و در نهایت داده ها با ا ستفاده از آزمون رتبه ها ی علامت دار ویلکاکسونمورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که برخلاف روش های تدریس فعلی که در آن محتوابصورت یکنواخت به مدت ۴۵ دقیقه تدریس می شود، ا ین نوع روش تدریس با در نظر داشتن اینکه به دلیل وجود راه های عصبیدر مغز، تکرار مطالب و ا ستراحت، سبب دسترسی راحت تر به اطلاعات ذخیره شده در مغ م ی شود، بر آن ا ست تا مفاوم جمعفرآیندی که مفاومی اساس ی در یادگیری و پرورش نیروی کارآمد انسانی است را در دانش آموزان عمیق و پایدار سازد. پیشنهاد میشود در پژوهش های آتی حجم نمونه افزایش یابد و تاثیر تفاوت های جنسیتی در یادگیری این نوع روش تدریس نیز در نظر گرفته شود.

کلیدواژه ها:

روش تدریس فاصله دار ، جمع فرآیندی ، تفریق فرآیندی ، فعالیت جسمانی و ریاضی