نهادهای تضمین کننده صلح و امنیت در جوامع بین المللی

صلح، واژه ای است که عموما به فقدان تجاوز، خشونت یا خصومت اشاره دارد، اما همچنان متضمن مفهوم وسیع تری است کهدربردارنده سلامتی، روابط بین فردی یا بین المللی جدیدا بهبود یافته، امنیت در موضوعات رفاه اجتماعی یا اقتصادی، به رسمیتشناختن برابری و انصاف در روابط سیاسی و در موضوعات جهانی است. زمان صلح، یک وضعیت فاقد جنگ یا تعارض می باشد. بهبیان دیگر درک ماهیت صلح در زمان فقدان یا از دست دادن آن روشن می گردد. اما به روی هر ناامنی، بی عدالتی اجتماعی- اقتصادی،بنیادگرایی سیاسی، مذهبی و ملیگرایی افراطی همه میتوانند به نوعی منجر به نقض صلح شوند.با توجه به اهمیت این بحث در اینمقاله به بررسی نهادهای تضمین کننده صلح و امنیت با روش توصیفی تحلیلی و منابع کتابخانه ای پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

صلح ، امنیت ، نهادهای تضمین کننده