نقش آموزه های جرم شناسی صلح طلب در قضازدایی از جرایم فرهنگی

از پدیده های شایع در غالب نظام های عدالت کیفری در سراسر جهان «تورم کیفری» است که خود می تواند از یک سو، نتیحه یغفلت قانونگذار هر کشور به اصول و مبانی جرم انگاری و از سوی دیگر، امری اجتناب ناپذیر و نتیجه ی پاسخ یا واکنش به نیازها،هنجارها و فرهنگ حاکم در بستر جامعه در اعصار مختلف از سوی قانونگذار باشد. در این بین، ناتوانی قانونگذار در حذف یا تقلیلبسیاری از عناوین مجرمانه در جرایم حوزه فرهنگ، ناشی از ظهور و ایجاد روز افزون و گسترده ی جنبه های تقارن فرهنگ وفرآیندهای مجرمانه در زندگی اجتماعی معاصر است. در این راستا، جرم شناسی فرهنگی به عنوان گرایشی نوخاسته در جرم شناسی،در مقام تحلیل جرم بطور خاص، چهارچوب، سبک و پویایی خرده فرهنگ های غیرقانونی و منحرف و نقش آنها در وقوع جرم را بررسیمی نماید و جرم شناسی صلح طلب نیز با ارائه ی راهکارها و و برنامه هایی نشات گرفته از مکتب عدالت ترمیمی، همچون ترویجراه های انسانی، غیر خشونت آمیز و علمی، با استفاده از ظرفیتهای فرهنگی هر کشور در صدد قضا زدایی از جرایم حوزه ی فرهنگبر آمده است. از این رو، هدف نهایی این مقاله، پالایش دیدگاه های فعلی و تلاش برای ترسیم و ارائه راهکارهای عملی منطبق باشرایط اجتماعی-سیاسی فعلی ایران می باشد.

کلیدواژه ها:

جرم شناسی فرهنگی ، جرایم فرهنگی ، جرم شناسی صلح طلب ، قضازدایی