مدلسازی رابطه فرهنگ سازمانی و جو اخلاق سازمانی با رفاه کارکنان با میانجیگری استرس شغلی از دیدگاه کارکنان مراکز آموزش عالی شهرستان ممسنی

هدف از این مطالعه ، مدلسازی رابطه فرهنگ سازمانی و جو اخلاق سازمانی با رفاه کارکنان با میانجیگری استرس شغلی از دیدگاه کارکنان مراکز آموزش عالی شهرستان ممسنی بوده است . این پژوهش به لحاظ هدف، یک پژوهش کاربردی و از لحاظ روش اجرا توصیفی از نوع همبستگی بوده و جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه مراکز آموزش عالی شهرستان ممسنی (۱۲۰ نفر) و حجم نمونه بر اساس جدول مورگان، شامل ۹۳ نفر از کارکنان بود. روش نمونه گیری، تصادفی طبقه ای بوده و برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه استاندارد استفاده شده است . روایی صوری بر اساس نظرات خبرگان و پایایی با محاسبه آلفای کرونباخ بالاتر از ۷/۰ تایید شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارهای SPSS و AMOS و روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون، معادلات ساختاری و تحلیل مسیر استفاده شده است . نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که بین فرهنگ سازمانی ، جو اخلاق سازمانی ، استرس شغلی و رفاه کارکنان رابطه معناداری برقرار بود. همچنین ؛ نتایج آزمون معادلات ساختاری نشان داده است که استرس شغلی بر رابطه فرهنگ سازمانی و جو اخلاق سازمانی با رفاه کارکنان، نقش میانجیگری دارد.

کلیدواژه ها:

فرهنگ سازمانی ، جو اخلاق سازمانی ، استرس شغلی ، رفاه کارکنان