پیاده مداری با رویکرد بازآفرینی فرهنگ مبنا با هدف ارتقای کیفیت محیطی (نمونه ی موردی: میدان شهرداری رشت )

حضور افراد در فضاهای باز شهری، سطح تعاملات اجتماعی و حس تعاون شهروندی را ارتقا می دهد. امکان برقراری روابط اجتماعی ، جلوگیری از بروز مشکلات روانی ، تقویت اعتمادبه نفس و... از اهمیت این فضاها می باشد. پس از تلاشهای صورت گرفته برای افزایش انگیزه ی عابران شهری به تردد پیاده در شهرها، تحقق این امر هنوز نیز در بسیاری از شهرها ناموفق بوده است و از استانداردها و حداقل های تعریف شده در عرصه های شهری پایدار، کماکان به دور بوده و طرحهای اجرایی نیز عمدتا ناموفق بوده اند. این حقیقت که پیادهروی برترین شکل ایجاد تعامل انسان با محیط شهری است ، مورد پذیرش همگان می باشد؛ پیادهروی است که ساختار، فضاها و مردمان یک شهر را به یکدیگر پیوند می دهد. در همین راستا، پژوهش حاضر با هدف پیادهمداری با رویکرد بازآفرینی فرهنگ مبنا با هدف ارتقای کیفیت محیطی در شهر رشت تدوین شده است . رویکرد حاکم بر این پژوهش ، کاربردی-توسعه ای و روش تحقیق آن، توصیفی -تحلیلی ، مبتنی بر پرسشنامه است . برای تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون T تک نمونه ای، تحلیل همبستگی پیرسون و رگرسیون گامبه گام استفاده شده است . در تحلیل نظریات ساکنان درخصوص فضاهای شهری و کیفیت محیطی آن، گویه های وضعیت کلی پیادهراه، بعد محیطی و فرهنگی شناسایی شده است . در بررسی وضعیت کلی شاخص های تحقیق در آزمون T تک نمونه ای، نتایج عددی کمتر از حد مبنا را نشان می دهد؛ به طوریکه برای گویه ی پیاده راه عدد ۸۷.۲، برای بعد فرهنگی میانگین ۸۳.۲ و در نهایت برای بعد محیطی عدد ۹۷.۲ را نشان می دهد که هر سه ، عددی کمتر از حد مبنا را دارد. در بخش رتبه بندی انجام گرفته با رگرسیون گام به گام نیز بیش ترین مقدار مربوط به بعد میحطی کار می باشد.

کلیدواژه ها:

پیاده راه ، پیاده مداری ، بازآفرینی فرهنگ مبنا ، میدان شهرداری رشت