برر سی رابطه آموزش های مجازی بر خلاقیت و پیشرفت تحص یلی دانش آموزان متوسطه اول شهر کرمان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه آموزش مجازی در دوران کرونا با خلاقیت دانش آموزان و پیشرفت تحصیلی آنان بود. جامعه آماریشامل ۱۵۵۰ دانش آموز مقطع متوسطه اول شهر کرمان در سال تحصیلی ۱۴۰۲ - ۱۴۰۱ می باشد. برای تعیین حجم نمونه، ۳۰۸ نفر بهروش نمونه گیری تصادفی خوش ه ای بر اساس جدول کرجسی و مورگان انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از سه پرسشنامه دوپرسشنامه آموزش مجازی (کیم و همکاران، ۲۰۰۵) و پرسشنامه خلاقیت عابدی (۱۳۶۳) استفاده شد. همچنین از پرسشنامه برایسنجش پیشرفت تحصیلی نیز استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون در نرم افزا رSPSS انجام شد. نتایج نشان داد که بین آموزش مجازی در دوران کرونا و خلاقیت و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان متوسطه اول شهرکرمان رابطه معنادار وجود دارد (p<۰/۰۵) . ضریب همبستگی بین آموزش مجازی و خلاقیت ۰.۳۵ به دست آمد که نشان دهنده وجودرابطه مثبت متوسط بین دو متغیر است. به طور مشابه، ضریب همبستگی بین آموزش مجازی و پیشرفت تحصیلی ۰.۲۸ به دست آمد کهنشان دهنده یک رابطه مثبت متوسط است. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که در بین ابعاد خلاقیت، آموزش مجازی بالاترینتوانایی را در پیش بینی تغییرات بعد انعطاف پذیری (۲ / ۳۳ درصد) دارد و این بعد با پیشرفت تحصیلی ارتباط معناداری دارد(p<۰/۰۵) . علاوه بر این، نتایج نشان داد که آموزش مجازی نیز پیش بینی کننده معناداری برای پیشرفت تحصیلی است (p<۰/۰۵).بنابراین می توان از آموزش مجازی برای تقویت خلاقیت و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

آموزش مجازی ، خلاقیت ، پیشرفت تحصیلی ، کرونا ، کرمان