اثر بخشی درمان شناختی رفتاری بر سازمان شخصیت و تکانشگری بیماران مبتلا به اختلال وسواس فکری -عملی

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر بخشی درمان شناختی رفتاری بر سازمان شخصیت و تکانشگری بیمارانمبتلا به اختلال وسواس فکری- عملی انجام گردید.روش کار : پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمونبا گروه کنترل و پیگیری بود. جامعه آماری این پژوهش تمامی مراجعین مبتلا به وسواس فکری عملی مراجعه کنندهبه مراکز روان درمانی شهر تهران در سال ۱۴۰۳ بود. از بین مراکز روان درمانی در تهران چهار مرکز را در نظر گرفتهو بر اساس تشخیص بالینی با معیار DSM۵ ۳۰ نفر از مراجعین مبتلا به اختلال وسواس فکری عملی بودند .۳۰ نفر ازمراجعین مبتلا به اختلال وسواس فکری عملی به صورت هدفمند انتخاب شده و به صورت تصادفی در یک گروهآزمایشی (۱۵ نفر) و یک گروه کنترل (۱۵ نفر) جایگزین شدند. ابزار جمع آوری داده ها عبارت بود مصاحبه بالینیساختار یافته، پرسشنامه سازمان شخصیت کرنبرگ (۲۰۰۲)، پرسشنامه های تکانشگری بارات (۲۰۰۴) و ابتدا آزمودنیهای هر دو گروه در پیش آزمون به ابزارهای مذکور پاسخ دادند. پس ازآن گروه آزمایش به مدت ۲۰ جلسه یک ساعتیدرمان شناختی رفتاری را دریافت کرد،اما گروه کنترل این درمان را دریافت نکرد. در پایان جلسات درمان، هر دو گروهآزمایش و کنترل به ابزارهای گردآوری داده ها پاسخ دادند. داده ها، با استفاده از نرم افزار spss۲۶ و در این پژوهشاز آزمون های تحلیل کواریانس چندمتغیری و شاخص معناداری بالین ی استفاده شد.نتایج: یافته ها نشان داد که درمانشناختی رفتاری بر سازمان شخصیت و تکانشگری بیماران مبتلا به وسواس فکری عملی تاثیر دارد . نتیجه گیری: براساس یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که درمان شناختی رفتاری درمان کارآمدی جهت مراجعین مبتلا بهوسواس فکری عملی می باشد.

کلیدواژه ها:

درمان شناختی رفتاری ، سازمان شخصیت ، تکانشگری ، وسواس فکری عملی