مقایسه اثربخشی تمرینات یوگا و روان درمانی گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر خستگی، خودکارآمدی و خودمراقبتی بیماران مولتیپل اسکلروزیس

مقدمه: مولتیپل اسکلروزیس یک بیماری مزمن سیستم عصبی مرکزی است. مزمن بودن بیماری و نداشتن درمان قطعی باعث کاهش همه جانبه کارکردهایجسمانی و کاهش خودکارآمدی و خودمراقبتی میشود. هدف مطالعه ی حاضر مقایسه اثربخشی یوگا و رواندرمانی اکت بر خستگی و خودکارآمدی وخودمراقبتی بیماران مبتلا به ام.اس میباشد. روش کار: در مطالعه نیمه تجربی حاضر ۶۰ زن مبتلا به ام.اس در دسترس با داشتن ملاکهای ورود انتخاب وسپس به دو گروه مساوی درمانی تقسیم شدند. داده ها با سطح اطمینان ۹۵ % با کمک نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ تحلیل شدند. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد یوگا در مقایسه با رواندرمانی اکت نمره خستگی (۰/۶۹±۵/۲۹-) واحد کاهش و نمره خودکارآمدی و خودمراقبتی را (۱۱/±۸/۳۹) واحد افزایش یافت که از نظر آماری معنی دار بود (P<۰/۰۰۱). نتیجه گیری: نتایج پژوهش میتواند نویدبخش تحولی نو در مداخلات شود. به طوری که میتوان در کناردرمان دارویی از درمان های مکمل جهت کاهش عوارض بیماری استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

خستگی ، رواندرمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد ، خودکارآمدی و خودمراقبتی ، مولتیپل اسکلروزیس ، یوگا