بررسی سبک رهبری تحول آفرین بر توسعه حرفه ای معلمان با نقش میانجی یادگیری خودراهبر(مورد مطالعه : معلمان مقطع ابتدایی شهرستان تربت حیدریه )

از آنجایی که مدرسه محل خلق دانش و دنیای امروز دنیایی پیچیده است ، لذا به معلمان حرفه ای و آگاه نیاز دارد. بر این اساس هدف پژوهش حاضر بررسی سبک رهبری تحول آفرین بر توسعه حرفه ای معلمان با نقش میانجی یادگیری خودراهبر(مورد مطالعه : معلمان مقطع ابتدایی شهرستان تربت حیدریه ) می باشد. پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از حیث روش جزء مطالعات توصیفی - پیمایشی است . جمع آوری اطلاعات در این پژوهش با استفاده از سه پرسشنامه استاندارد سبک رهبری تحول آفرین بس و آلیو (۲۰۱۰)، یادگیری خودراهبر فیشر و کینگ (۲۰۱۳) و توسعه حرفه ای معلمان شاهپسند و همکاران(۱۳۹۲) صورت گرفت که پایایی آنها به ترتیب ۸۵/۰، ۸۹/۰ و ۸۴/۰ و روایی آنها از نوع روایی محتوا می باشد. جامعه آماری این تحقیق شامل تمامی معلمان مرد و زن مقطع ابتدایی شهرستان تربت حیدریه به تعداد ۱۴۰۰ نفر و تمامی مدیران مدارس ابتدایی این شهرستان به تعداد ۱۷۰ نفر می باشد که از طریق روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای و با استفاده فرمول کوکران ۳۰۲ نفر از معلمان و ۱۱۸ نفر از مدیران به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. جهت تحلیل دادهها از نرم افزار PLS استفاده شد. تجزیه و تحلیل فرضیه ها با استفاده از مدلسازی معادلات ساختاری نشان داد که مقدار ضریب مسیر برای رابطه بین دو متغیر سبک رهبری تحول آفرین و توسعه حرفه ای معلمان برابر ۶۵۷/۰ و برای رابطه بین دو متغیر یادگیری خود راهبر و توسعه حرفه ای معلمان ۶۳۲/۰ محاسبه گردید. بنابراین ، میزان اثر غیر مستقیم یادگیری خود راهبر بر توسعه حرفه ای معلمان برابر است با ۴۱۵/۰ می باشد. نتایج بیانگر تایید نقش میانجی گری یادگیری خود راهبر در رابطه بین سبک رهبری تحول آفرین و توسعه حرفه ای معلمان است . با توجه به نتایج فرضیه پژوهش می توان بیان کرد که رهبری تحول آفرین علاوه بر تاثیرگذاری مثبت در ایجاد شرایط لازم برای ارتقای توسعه حرفه ای معلمان، می تواند شرایط و زمینه های لازم برای بهبود توسعه حرفه ای را از طریق یادگیری خود راهبر در محیط کار بیش از پیش فراهم نماید.

کلیدواژه ها:

توسعه حرفه ای معلمان ، یادگیری خودراهبر ، رهبری تحول آفرین .