تاثیر آموزش مثبت نگری بر تنظیمات هیجانی و عملکرد سازمانی و خودکارآمدی شغلی معلمان زن

یکی از عوامل موثر در تامین آرامش و امنیت روانی ، داشتن افکاری مثبت است . زیرا وضعیت روانی ، جسمانی و نحوه تجربه شادی یا درد و به طور کلی کیفیت زندگی ما، از آرایش ذهنی و سبک اندیشه ما نشات می گیرد. قسمت اعظم استرس و بدبختی زندگی آدمها به خاطر منفی بافی است . ارزش مثبت اندیشی وقتی معلوم می شود که بدانیم امید و نشاط در زندگی در سایه خوشبینی حاصل می شود. مثبت نگری حاصل تعامل آرام و بدون مشکل با محیط اجتماعی است که پیامد آن مجموعه ای از تمایلات مبتنی بر رضایت مندی ، خوش بینی ، امید و اعتماد و اطمینان خاطر در افراد از جمله معلمین ، است . با در نظر گرفتن تحقیقات انجام شده ، با توجه به اهمیت وجود تنظیم هیجان و خودکارآمدی شغلی نزد معلمان و اهمیت و حساسیت شغل معلمی به ویژه در دوره ابتدایی بر تربیت دانش آموزان هدف از پژوهش حاضر مطالعه تاثیر آموزش مثبت نگری بر تنظیمات هیجانی و عملکرد سازمانی و خودکارآمدی شغلی معلمان زن مقطع ابتدایی شهرستان بافق بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. نمونه ای به حجم ۳۰ نفر از کلیه معلمان زن مقطع ابتدایی شهرستان بافق به صورت در دسترس انتخاب و به شیوه تصادفی در گروههای آزمایش و کنترل جایگزین شدند . هر دو گروه در مرحله پیش آزمون، پرسشنامه های استاندارد خودکارآمدی شغلی بندورا(۱۹۷۷) و پرسشنامه تنظیم هیجانی گروس و همکاران(۲۰۰۳) را تکمیل کردند. نتایج نشان داد که آموزش گروهی مثبت اندیشی ، میزان تنظیم هیجان گروه آزمایش را در مقایسه با گروه کنترل کاهش داد .(p<۰/۰۰۱) بدین معنا که سطح هیجان آزمودنی ها به تعادل بیشتری رسید. همچنین میزان خودکارآمدی شغلی گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل به صورت معناداری افزایش (p<۰/۰۰۱) یافت .

کلیدواژه ها:

مثبت نگری ، تنظیم هیجان ، عملکرد سازمانی ، خودکارآمدی شغلی