نقش فضای مجازی بر احساس تعلق به مدرسه دانش آموزان دختر متوسطه اول شهر بهبهان

هدف تحقیق حاضر، نقش فضای مجازی بر احساس تعلق به مدرسه به مدرسه دانش آموزان دختر متوسطه اول شهر بهبهان در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ است . این پژوهش ، از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش گرد آوری داده ها، پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است . جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان متوسطه اول دخترانه شهر بهبهان در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ به تعداد ۴۵۵۰ دانش آموز است . حجم نمونه بر مبنای فرمول کوکران، در سطح خطای ۰۵/۰ و حد بحرانی ۹۶/۱، از دانش آموزان متوسطه اول دخترانه شهر بهبهان تعداد ۴۰۰ دانش آموز به روش تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های رسانه های مجازی خواجه احمدی ، پولادی و بحرینی (۱۳۹۵)، و پرسشنامه احساس تعلق به مدرسه توس بری ، بتی و وات (۲۰۰۴) گردآوری شد. روایی پرسشنامه از طریق روایی صوری (نظر متخصصان) پایایی پرسشنامه ها از طریق ضریب آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی تایید شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از در آزمون سطح استنباطی آمار استنباطی از آزمون چولگی و کشیدگی برای بررسی نرمال بودن توزیع متغیرهای پژوهش در پرسشنامه ، آزمون ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون خطی استفاده شد. نتایج نشان داد ضریب همبستگی و ضریب تی بین فضای مجازی و احساس تعلق به مدرسه به ترتیب ۸۹۵/۰ و ۵۸/۳۴ به دست آمد. هم چنین ضریب تعیین نشان داد ۵/۵۷ درصد از تغییرات احساس تعلق به مدرسه به علت اثر همزمان مولفه های استفاده از فضای مجازی (عملکرد فردی ، مدیریت زمان، خود کنترلی ، روابط اجتماعی ) بود .(p<۰/۰۵)

کلیدواژه ها:

استفاده از فضای مجازی ، احساس تعلق به مدرسه ، دانش آموزان دختر ، شهر بهبهان.