تحلیل و بیان موانع استفاده از بازی های آموزشی در نظام آموزشی مدارس ایران از دید معلمان

با وجود اهمیت و اثر بخشی بازی های آموزشی از این روش در کلاس های درس کمتر استفاده می شود. از این رو واکاوی موانع کاربست بازی های آموزشی در کلاس درس مسئله ای است که باید بدان پرداخته شود. در مقاله حاضر که با روش توصیفی - تحلیلی و بر مبنای مطالعات کتابخانه ای صورت گرفته است ، قصد داریم به تحلیل و بیان موانع استفاده از بازی های آموزشی در نظام آموزشی مدارس ایران از دید معلمان بپردازیم . روش پژوهش حاضر پیمایشی و با ابزار مصاحبه است . به منظور پاسخ به سوال موانع به کارگیری بازی های آموزشی به صورت هدفمند۳۰ نفر از معلمان دوره ابتدایی شهر ساری که تجربه استفاده از بازی های آموزشی در کلاس های درس خود را داشتند به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند و مورد مصاحبه قرار گرفتند. داده ها بررسی ، کدگذاری و تحلیل محتوا شدند . نتایج نشان داد که نبود فضای مناسب ، کمبود امکانات، زمان کم اختصاص داده شده برای دروس، بی رغبتی معلم ، عدم آگاهی معلم از بازی ، نبود بودجه کافی برای تهیه وسایل بازی ، عدم پذیرش بازی به دلایل فرهنگی جد( ی بودن کلاس)، تعداد زیاد دانش آموزان در یک کلاس درس، عدم همکاری مدیران، حجم زیاد مطالب درسی ، عدم توجه وزارت آموزش و پرورش به استفاده از بازی های آموزشی ، سرو صدا و همهمه ، جدی نگرفتن بازی توسط معلم ، به رسمیت شناخته نشدن بازی نزد والدین به عنوان یک فعالیت آموزشی ، بی توجهی مولفان کتب راهنمای تدریس و برنامه ریزان و صاحب نظران تعلیم و تربیت به بحث بازی های آموزشی ، عدم آگاهی و همکاری والدین ، نبود چارچوب طراحی بازی ، نبود چارچوب ارزشیابی مناسب ، نبود بازی مناسب ، حاکم بودن روش های سنتی ، عدم وجود فرهنگ کارگروهی ، زمان بر بودن بازی ، استاندارد نبودن مدارس، نقش نداشتن معلمان در برنامه ریزی کتاب ها و استقلال کم آنها و منابع علمی ناکافی از جمله موانع مهم استفاده از بازی در کلاس های درس مدارس هستند.

کلیدواژه ها:

بازی های آموزشی ، نظام ، نظام آموزشی ، مدارس ، معلمان .