تجارب زیسته معلمان در استفاده از هوش مصنوعی در یادگیری و آموزش

هدف از این مطالعه کیفی ، بررسی تاثیر هوش مصنوعی بر روشهای تدریس و یادگیری در حوزه آموزش ابتدایی است . با توجه به رشد سریع فناوری های هوش مصنوعی و نفوذ آن در حوزه آموزش و پرورش، درک چگونگی تاثیر این فناوری بر فرایندهای یاددهی -یادگیری امری ضروری به نظر می رسد .در این مطالعه ، از روش تحقیق کیفی و رویکرد پدیدارشناسی استفاده شده است .دادهها از طریق مصاحبه های نیمه ساختاریافته با ۲۰ نفر از معلمان و اساتید حوزه آموزش استان چهارمحال و بختیاری جمع آوری گردیده است . در مرحله تجزیه و تحلیل دادهها، از تکنیک تحلیل مضمون استفاده شده و با کدگذاری و شناسایی الگوها، مضامین اصلی استخراج گردیده اند . یافته ها نشان می دهد که هوش مصنوعی بر روشهای تدریس معلمان از جمله استفاده از سیستم های آموزشی هوشمند، رباتهای آموزشی و تحلیل دادههای یادگیری تاثیر چشمگیری داشته است . همچنین این فناوری ، رویکردهای یادگیری فعال مانند یادگیری مبتنی بر پروژه و یادگیری سفارشی را تسهیل نموده و بر مفاهیم یادگیری عمیق و پرورش مهارتهای قرن بیست و یکم نیز اثرگذار بوده است . با این حال، موانع و چالش هایی از جمله هزینه های بالا، نگرانی های اخلاقی و مقاومت برخی معلمان در پیادهسازی این فناوری ها وجود دارد که نیاز به توجه و برنامه ریزی است نتیجتا،. این مطالعه نشان می دهد که هوش مصنوعی پتانسیل بالایی برای بهبود کیفیت آموزش و یادگیری دارد و استفاده بهینه از آن می تواند منجر به ارتقای شیوههای تدریس و یادگیری در حوزه علوم تربیتی شود.

کلیدواژه ها:

تدریس ، معلمان ، هوش مصنوعی ، یادگیری .