اثربخشی آموزش مهارتهای فراشناختی بر خودکارآمدی دانش آموزان با وابستگی به فضای مجازی

این مطالعه با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارتهای فراشناختی بر خودکارآمدی دانش آموزان با وابستگی به فضای مجازی انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش کلیه دانش آموزان شهر اهواز در سال ۱۴۰۱ بودند. حجم نمونه پژوهش شامل ۳۰ دانش آموز بود که با روش نمونه گیری در دسترس و با توجه به ملاکهای ورود به مطالعه انتخاب شدند. گروه آزمایش مداخله آموزشی را طی ۸ هفته و ۸ جلسه ۶۰ دقیقه ای دریافت نمودند. پرسشنامه مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه راهبردهای خودانگیخته یادگیری پنتریچ بود. دادهها با تحلیل کوواریانس تک متغیره، با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ و سطح معناداری ۰۵/۰ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان داد بین گروههای آزمایش و گواه از نظر خودکارآمدی تفاوت معنی داری وجود داشت (۰۰۱/۰.(p< به عبارت دیگر آموزش راهبردهای فراشناختی باعث بهبود خودکارآمدی شد. منطبق با یافته های پژوهش حاضر می توان راهبردهای فراشناختی را به عنوان یک روش کارا جهت بهبود خودکارآمدی پیشنهاد داد.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، فراشناخت ، وابستگی به اینترنت