واکاوی نقش روش های آموزش بر تعلیم و تربیت دانش آموزان

روشهای آموزشی اثرات گوناگونی بر تعلیم و تربیت دانش آموزان دارند. این اثرات شامل توانایی تحریک تفکر انتقادی ، توسعه مهارتهای ارتباطی و اجتماعی ، ایجاد انگیزه برای یادگیری و توانایی انعکاس انعکاسهای مثبت در عملکرد تحصیلی می شوند. روشهای مختلفی مانند آموزش مبتنی بر مشکل ، آموزش مبتنی بر پروژه، و فعالیت های کلاسی تاثیرگذاری مختلفی دارند. همچنین ، فضای آموزشی و تعامل معلم -دانش آموز نیز در ایجاد تجربه آموزشی موثر و پایدار تاثیرگذاری می کنند. بررسی علمی و پژوهشی بیشتر می تواند نقش موثر این روشها را در تعلیم و تربیت دانش آموزان روشن تر کند.موفقیت تحصیلی در گرو علل و عوامل متعددی است که نبود و یا نقصان هرکدام از این عوامل موجبات افت تحصیلی را فراهم می سازد . هوش و استعداد تحصیلی یادگیرنده ، عوامل محیطی ( نظیر دیدگاه های حاکم برجامعه در خصوص تحصیل ،امکانات ،وضعیت اقتصادی و حتی وضعیت فرهنگی محیط اجتماعی و...) و عوامل خانوادگی از مهمترین عوامل تاثیر گذار بر روند پیشرفت تحصیلی دانش آموزان بر شمرده می شوند. باید اذعان کرد مشکلات آموزشی به یکباره و ناگهان به وجود نمی آید، بلکه همیشه عوامل گوناگون و متنوعی زمینه ساز آن است . خانواده، دوستان، مدرسه ، اجتماع و... تاثیرات عمده یی بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان می گذارد که گاه آنها را از روند آموزش دور می سازد. در دنیای پرمساله یی که ما زندگی می کنیم ، کودکان و نوجوانان نمی توانند مشکلات شخصی شان را (حتی آنهایی را که ارتباطی هم به درس و مدرسه ندارد)، پشت در کلاس جا بگذارند و پس از بازگشت از مدرسه ، آنها را با خود به همراه ببرند. برای آنکه بچه ها از مدرسه ، کلاس و درس لذت ببرند، استعدادهایشان شکوفا شود و تبدیل به افرادی سرزنده و پویا شوند، باید به تمامی نیازهای عاطفی ، عقلانی ، جسمانی و اجتماعی آنان توجه شود. تعامل و ارتباط بین معلم و شاگرد و شاگرد و شاگرد بخش مهمی از فرآیند آموزش و یادگیری است . هرچه آموزگاران به اهمیت این تعامل اجتماعی بیشتر پی ببرند، بهتر می توانند محیطی مساعد برای تدریس خود به وجود آورند. رفتارها و پاسخ های آموزگاران، مربیان و مشاوران مدرسه می تواند جوی از تفاهم و توافق یا خودسری و مشاجره در بین کلاس و دانش آموزان پدید آورد.

کلیدواژه ها:

تاثیر ، روش ، آموزش ، تربیت ، دانش آموزان