معیارهای مکانیابی پارکهای جنگلی شهری

فضای سبز در مکانهای شهری به عنوان ابزاری برای کاهش تنشهای حاصل از زندگی شهری از اهمیت و توجه بالایی برخوردار است. جنگلداری شهری به عنوان علم نوپا در عرصه علوم طبیعی دارای اهداف و عملکردهای وسیعی بوده و به عنوان رویکردی نو در اکوسیستمهای شهری میتواند مدیریت فضای سبز واجد درختان را در داخل و حومهی شهر بر عهده گیرد. به علت فقدان برنامهریزی جامع در سطح کشور، کاربریهای خدمات شهریازجمله فضای سبز با مشکلات متعددی همچون کمبود سرانهی فضای سبز، توزیع و مکانگزینی نامناسب و عدم پیشبینی چنین فضاهایی در سطح شهرها مواجه شدند. با توجه به این مسأله نیاز به احداث فضاهای سبز شهری از جمله پارکهای جنگلی شهری و انتخاب مکانهای جدید برای جنگلکاری در شهرها ضرورت مییابد. مکانیابی از جمله تحلیلهای مکانی است که اهمیت زیادی در کاهش هزینههای ایجاد و راه اندای فعالیت- های مختلف دارد. به همین دلیل در انجام پروژههای اجرایی از مراحل مهم و تأثیرگذار به شمار میرود. امروزه باتوجه به تواناییهای سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) در مدیریت و تجزیه و تحلیل دادههای مکانی، فضای بسیار کارآمدی برای انجام مراحل مختلف تحلیلهایی مانند مکانیابی ایجاد شده است. همچنین اهمیت مکانیابی به عنوان مرحلهی تعیین کنندهی اکثر هزینههای احداث و سایر برنامهریزیهای اقتصادی پروژهها، آن را مورد توجه مدیران و تصمیمگیرندگان نیز قرار داده است که نتیجهی آن استفاده از روشهای مختلفتصمیمگیری برای مکانیابی است . استفاده از این روش ترکیبی در علوم مختلف مانند منابع طبیعی با توجه به کارایی این روش روز به روز در حال توسعه است. یکی از کاربردهای این روش مکانیابی پارکهای جنگلی شهری است. در این مقاله پس از بیان تعریفهای مقدماتی در مورد پارکهای جنگلی شهری، معیارها و استانداردهای مورد استفاده در مکانیابی پارکهای جنگلی شهری مورد بحث قرار میگیرند

کلیدواژه ها:

پارک جنگلی شهری ، جنگل شهری ، مکانیابی