توسعه گردشگری پایدار، راهی به سوی حفظ طبیعت و تالاب

پایداری به عنوان بخشی اساسی از ایدئولوژی دنیای جدید است که تمام تمایلات و روندهای مرتبط با آن را نیز در بردارد . درگردشگری، از واژه پایداری برای نشان دادن درست کاری اخلاقی و کسب اعتبار سبز برای فعالیت ها استفاده میشود و شاملتوجه نمودن به تمامی محوطه های جهانگردی اعم ازجنگل های طبیعی، پارک های ملی و حیات وحش، رودخانه ها و طبیعت پیرامون آنها و بویژه کوهسارها و کوهستان ها و آبشارها، چشمه های آبگرم، چشمه های طبیعی، تالاب و مناطق ویژه شکار و صید ماهی، دریاها و دریاچه ها، سواحل و کرانه های پیرامون آنها، زیستگاههای طبیعی پرندگان مهاجر و بومی و سایر خزندگان و نیزغارهای طبیعی و بویژه طبیعت بکر درونشان، می باشد. لذا در این مقاله پس از ذکر تعاریف، به نحوه برنامه ریزی در جهت حفظ و اجرای رویکرد پایدار و همچنین ارزیابی میزان پایداری مناطق در طبیعت بالاخص تالاب، به عنوان یکی از بارزترین زیبایی های خلقت، مفیدترین و در عین حال بدبیارترین اکوسیستم های طبیعت، و نحوه ارزیابی اثراث زیست محیطی و راه های حفظ آن پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، گردشگری پایدار ، اکوسیستم های طبیعت ، تالاب