بررسی اثرات خشکسالی تالاب هامون بر فعالیت های شیلاتی منطقه سیستان

تالاب هامون که زمانی بزرگترین دریاچه ی آب شیرین فلات ایران به شمار می آمد، امروزه به علت برخی عوامل زیست محیطی و کم لطفی های بشر با مشکل خشکی و از بین رفتن زیست بوم آن مواجه شده است. در این تحقیق بااستفاده از روش کتابخانه ای اسنادی به بررسی تاثیرات خشکسالی ده ساله 1788 78 بر فعالیت های شیلات - - سیستان اشاره می گردد. بدین ترتیب، پس از تعریف مفاهیم مرتبط با خشکسالی وتاثیرات آن بر اقتصاد و نیز اهمیتموضوع صید و پرورش ماهی در سیستان، به بررسی تالاب هامون و نقش آن بر اقتصاد منطقه پرداخته می شود و در ادامه پیشنهاداتی در این زمینه ارائه می گردد. با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق، پس از بروز خشکسالی در منطقه سیستان، طی دوره زمانی ده ساله 1788 78 به طور متوسط سالانه 7333 تن ماهی از این دریاچه صید گردید. -از طرف دیگر، تا پیش از خشکسالی، با توجه به آمار موجود، ظرفیت تولید سالیانه ی دریاچه 10333 تن و صید متوسط از این اکوسیستم آبی، 8333 تن بیان شده است. لذا با توجه به کسری سالانه ی 0333 تنی صید ماهی از این دریاچهپس از بروز خشکسالی و میانگین قیمت 22333 ریالی ماهی در این منطقه، به طور متوسط در این دوره ی ده ساله، حدود هشتصد و هشتاد میلیارد تومان به اقتصاد منطقه ضرر وارد گردید. از طرف دیگر، نتایج این تحقیق نشان داد که با کاهش آب تالاب هامون و در پی آن کاهش صید ماهی از این منبع آبی، کشش مردم، کشاورزان، صیادان و نیزسرمایه گذاران منطقه به سمت پرورش ماهیان گرم آبی و سرد آبی در استخرهای چند منظوره ی کشاورزی افزایش چشمگیری را شاهد بوده است.

کلیدواژه ها:

خشکسالی ، اقتصاد ، پرورش ماهی ، تالاب هامون ، سیستان