هنر و هوش مصنوعی از منظر رفتارگرایی و آزمون تورینگ

در سال­های ­اخیر هوش­ مصنوعی با ارائه امکانات، ابزارها و تکنیک های نوآورانه، تحولات چشمگیری را در حوزه هنر پدید آورده است. از اینرو، مانند هر فناوری دگرگون کننده دیگری، ادغام هوش­­مصنوعی در دنیای هنر و نقش غیر­قابل­انکار آن در خلق آثار هنری، سوالات و ملاحظات متعددی را مطرح می کند که ممکن است تاکنون با دقت لازم مورد بررسی و ارزیابی قرار نگرفته باشند. از جمله مهمترین این پرسش­ها به عملکرد هوش­مصنوعی در خلق اثر هنری اصیل باز می­گردد. به­طور مشخص، این پرسش که آیا هوش­مصنوعی می­تواند آثاری همتراز آثار هنری انسان به­وجود آورد؟ ­هوش­مصنوعی با رفتارگرایی، به عنوان یکی از مهم­ترین نظریه­های فلسفه و روانشناسی، پیوند نزدیکی دارد. تاکید این نظریه بر عملکرد یا «رفتار قابل مشاهده» به عنوان کانون اصلی درک و تحلیل می­باشد. از اینرو عملکرد هوش­مصنوعی بر اساس این رویکرد در سطح رفتار مورد ارزیابی قرار خواهد گرفت. به این منظور در ابتدا به­طور مختصر به رویکرد رفتارگرایی و ارتباط آن با هوش­مصنوعی پرداخته خواهد شد. سپس آزمون تورینگ به عنوان یک آزمون محوری در زمینه هوش مصنوعی شرح داده خواهد شد. این آزمون معیاری رفتارگرایانه در جهت سنجش هوش و خلاقیت ماشین به دست می­دهد. در بخش بعدی با نظر به معیار رفتارگرایانه آزمون تورینگ و ملاحظه عناصر اصلی آثار هنری اصیل، دو دسته از آثار هنری مورد سنجش قرار خواهند گرفت. این دو دسته شامل آثار تولید شده توسط هوش­مصنوعی و آثار خلق شده توسط انسان می­باشد. این بررسی زمینه مناسبی را برای ارزیابی عملکرد ماشین در مقایسه با انسان به­ دست خواهد داد. بنابر این روش پژوهش حاضر به این صورت است که با استفاده از منابع مختلف، داده­هایی در ارتباط با آثار هنری حاصل از هوش­مصنوعی جمع­آوری و به شیوه­ای کیفی توصیف می­گردند. سپس این داده ها با عناصر موجود در آثار هنری انسان مقایسه می­شوند و بر اساس معیار اصلی آزمون تورینگ مورد تحلیل قرار می­گیرند. در نهایت این نتیجه حاصل می­گردد که عملکرد هوش­مصنوعی دست­کم بر اساس معیارهای رفتارگرایانه یعنی از لحاظ رفتار مشاهده­پذیر، می­تواند منجر به پدید آمدن آثاری همتراز آثار هنری خلق شده توسط انسان شود.

کلیدواژه ها:

کلید­واژه­ها: آزمون تورینگ ، اثر هنری ، نقاشی ، هوش ماشینی ، رفتارگرایی