وضعیت مسئولیت کیفری اشخاص مبتلا به اوتیسم در نظام کیفری ایران و نظام کیفری بین المللی

مسئولیت کیفری ، به معنای قابلیت سرزنش مرتکبین جرایم از طریق کیفری است و از این رو احراز آن در زمره مهمترین ملاحظات تضمین عدالت در فرایند کیفری به شمار می رود. به طور کلی ، احراز از مسئولیت کیفری مستلزم آن است که شخص به هنگام ارتکاب جرم از درک و شعور لازم برخوردار باشد و اعمال وی از روی اراده و آگاهی انجام شود، در غیر این صورت شخص تحت عنوان جنون از مسئولیت کیفری مبرا می شود. از آنجایی که در خصوص بیماران مبتلا به اوتیسم و فهم و شناسایی مسئولیت کیفری آنها، پژوهش های معدود و نسبتا قدیمی به نگارش در آمده است پرداختن به این موضوع مهم و ضروری است و هدف این مقاله ، روشن کردن ابهامات در خصوص مسئولیت کیفری و گستره و مسائل مرتبط با فعل افراد اوتیستیک است . مسئله اصلی این مقاله فهم مسئولیت کیفری یا عدم آن در اشخاص مبتلا به اوتیسم است . لذا سوال اصلی این مقاله اینگونه مطرح شده است که مسئولیت کیفری اشخاص مبتلا به اوتیسم در نظام کیفری ایران و نظام کیفری بین المللی چیست و چگونه قابل تحلیل است ؟ یافته های تحقیق براین اساسند که در نظام کیفری ایران، افرادی که مبتلا به اوتیسم هستند به دلیل فقدان اراده، از مسئولیت کیفری مبرا هستند. در نظام کیفری بین المللی نیز افراد اوتیستیک ، فاقد اراده در نظر گرفته می شوند و مسئولیت کیفری ندارند. روش تحقیق در این مقاله به شکل توصیفی -تحلیلی است .

کلیدواژه ها:

اوتیسم ، مسئولیت ، مسئولیت کیفری ، نظام کیفری ایران.