تاملی بر جایگاه شوراهای محلی در برابر قوای سه گانه در نظام حقوقی ایران

در مورد ارتباط شوراها با سایر قوا و جایگاهی که می توان برای این نهاد قائل شد،با ید اذعان داشت که ق.ا.با اختصاص فصل هفتم ق.ا. به شوراها و دانستن شوراها به عنوان رکن تصمیم گیر و اداره امور کشور در اصل هفتم این نهاد را مستقل از قوای کشور دانسته است و به عنوان نهادی خاص در اعمال حاکمیت و واجد جا یگاه ویژه ای در تمشیت امور محلی در کشور به آن اشاره نموده است .قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در اصل پنجاه وهفتم کلیه قوای کشور را زیر نظر ولایت امر، بیان کرده است . مطابق اصل مزبور »قوای حاکم در جمهوری اسلامی ایران عبارتند از: قوه مقننه ، قوه مجریه و قوه قضائیه که زیر نظر ولایت مطلقه امر و امامت امت بر طبق اصول آینده این قانون اعمال می گردند. این قوا مستقل از یکدیگرند.« اصولا کلیه ام ور کشور بر حسب ماهیت در قالب یکی از قوای سه گانه (مقننه ، مجریه و قضائیه ) اعمال می شوند. لیکن علاوه بر قوای مذکور، ساختار و صلاحیت برخی از نهادها به ترتیبی است که هم از نظر طبیعت کار و هم از نظر تشکیلات نمیتوان آنها را در مجموعه نهاد رهبری یا یکی از قوای سه گانه قرار داد، ولی در عین حال نقش موثری در اعمال حاکمیت دارند. این نهادها را می توان نهادهای خاص دانست .

کلیدواژه ها:

شوراهای محلی ، قوای سه گانه ، تمرکززدا یی ، حاکمیت .