بررسی مقاومت برشی اتصال بتن جدید و قدیم تحت اثر چرخه های یخبندان و ذوب

در این مقاله جهت ارزیابی مقاومت برشی در محل اتصال بتن قدیم و جدید تحت چرخه های متوالی انجماد و ذوب، برای بتن جدید از سه نسبت آب به سیمان ۰.۴، ۰.۴۵ و ۰.۵ و مواد حباب ساز با مقادیر ۰، ۰.۱، ۰.۲، ۰.۳ و ۰.۴ درصد وزنی سیمان مصرفی و همچنین سه عیار سیمان ۳۰۰، ۳۵۰ و ۴۰۰ کیلوگرم برمترمکعب استفاده شد. برای بررسی اثر چرخه های یخبندان و ذوب، در این تحقیق از۳۰۰ چرخه متوالی ذوب و انجماد پس از ۳ ،۷ و ۲۸ روز عمل آوری استفاده گردید. دوره های ذوب و انجماد شامل پائین آوردن دمای نمونه ها از ۴ به ۱۸- درجه سانتیگراد و بالا بردن آن از ۱۸- به ۴ درجه سانتیگراد بود که این امر به طور متناوب و در مدت زمان ۴ ساعت برای هر چرخه ذوب و انجماد صورت گرفت. نمونه ها به مدت ۳ ساعت به حالت انجماد و ۱ساعت در داخل آب جهت طی فرآیند ذوب قرار داده شد. نتایج نشان می دهد که برای حالت با و بدون چرخه ذوب و انجماد، تنش برشی با افزایش درصد وزنی مواد حباب ساز به ترتیب روند افزایشی و کاهشی دارد. میزان مقاومت برشی پس از اعمال چرخه دمایی برای نسبت آب به سیمان و عیارهای مختلف سیمان، در نمونه بتن با مدت زمان عمل آوری ۲۸روزه و حباب مصرفی صفر و ۰.۴ به ترتیب به طور متوسط ۹۳ و ۱۸ درصد کاهش یافت. بیشترین وکمترین درصد کاهش مقاومت برشی در هر درصد وزنی مواد حباب ساز، به ترتیب مربوط به نسبت آب به سیمان ۰.۵ و ۰.۴۵ می باشد.

کلیدواژه ها:

مقاومت برشی ، چرخه انجماد و ذوب ، بتن جدید و قدیم ، چسبندگی