تجزیه و تحلیل سرمایه گذاری نیروی انسانی با رویکرد کسب و کار

در حقیقت خصوصیات کیفی انسان نوعی سرمایه است زیرا این خصوصیات می توانند به صورت منبع کسب و کار و درآمدها و عواید بیشتر برای فرد و جامعه گردند. هر چند که تئوریهای اقتصادی از این مقوله غفلت داشته و سرمایه را عمدتاً به مفهوم سرمایه های فیزیکی و مادی به کار گرفتهاند. تعلیم و تربیت به انحای مختلف و در تمامی مقاطع از مصادیق بارز و مهم سرمایه گذاری انسانی است و منبع مهمی برای تشکیل سرمایه انسانیبه حساب می آید. به کارگیری صحیح و مداوم سرمایه های انسانی موجب ارتقای کیفیت و بهبود هر چه بیشتر کارآیی و بهره وری آنها می گردد.کسب و کارها و درآمدها و عواید سرمایه گذاری انسانی که شامل درآمدهای مستقیم و غیرمستقیم و اجتماعی و خصوصی است منافعی طویل المدت بوده و چه بسا آثار آن حتی بعد از مرگ انسانها نیز تداوم دارد. هدف این مقاله بررسی سرمایه گذاری برروی نیروی انسانی است که موضوعیبسیار مهم و انسانی است که حداقل در جامعه خیلی نوپا و کم سابقه است و برای توسعه جامعه راهی جز پرداختن بدان نداریم . ارتقای سطحفرهنگ جامعه و پیشرفت علوم و تکنولوژی از عواید مهم سرمایه گذاری انسانی است. برای تصمیم گیری در مورد انجام یا عدم انجام سرمایه گذاری با استفاده از روشهایتحلیل هزینه فایده می توان به ارزیابی آن پرداخت و بین سرمایه گذاریهای مختلف مقایسه به عمل آورد . نتیجه تحقیق این بود که انسان عامل اساسی در توسعه کسب و کارهای اقتصادی و اجتماعی است و اهمیت دادن به سرمایه انسانی ، تلاش در جهت بهبود شاخصهای مرتبط با آن است .در فرایند توسعه انسان دو عامل نقش عمده دارد، یک طرف استفاده کننده مستقیم و بهره بردار اصلی از مزایای توسعه کسب و کار و از طرف دیگر نهادها ، موسسات و .... که به تعبیر بهتر مهمترین عامل در ایجاد توسعه کسب و کار است.روش بکار گرفته شده در این تحقیق توصیفی بوده است.

کلیدواژه ها:

سرمایه گذاری ، نیروی انسانی ، سرمایه انسانی ، کسب و کار