واکنش بدن به پروتئین و آمینو اسید هنگام ورزش و پس از ورزش

چندین دلیل عمده برای مطالعه تعاملات بین متابولیسم پروتئین ماهیچه ای در طول و بعد از ورزش و تغذیه وجود دارد. عضله شامل بخش بزرگی از کل پروتئین در بدن بزرگسالان (۴۰%) است و بین یک سوم تا نیمی از گردشپروتئین در بدن را تشکیل میدهد. جرم کل و ترکیب سلولی و درون سلولی آن به طور قابل توجهی تحت تاثیر میزان و نوع فعالیت انقباضی معمولی آن است. علاوه بر این، عضله نه تنها به عنوان یک ماشین برای انتقال انرژی شیمیایی به کار مکانیکی مهم است، بلکه در تنظیم روزانه جزر و مد اسیدهای آمینه بین مرکز و محیط با تغذیه و ناشتا و عضله نیز درگیر است. را می توان ذخیره انرژی و نیتروژن در هنگام گرسنگی و بیماری و پس از آسیب دانست. نقش مکانیکی ماهیچه از نظر متابولیکی بر تمام این جنبه ها و همچنین بر تنظیم تحمل گلوکز، تقسیم توده های چربی و لاغر بدن و حفظ توده بدون چربی بدن در دوران میانسالی و پیری تاثیر میگذارد. در نهایت، البته، علاقه زیادی در بین ورزشکاران آماتور و حرفه ای و نظامیان به نوع تغذیه بهینه برای عملکرد بهتر وجود دارد، خواه افزایش استقامت یا افزایش اندازه و قدرت عضلات باشد. در نتیجه، هنوز مقدار زیادی از افکار واهی در مورد تاثیرات غذا و مکمل های غذایی بر عملکرد ورزشی و عضله سازی و تاثیرات ورزش بر نیازهای پروتئین برای افراد فعال بدنی وجود دارد. این بررسی به فیزیولوژی متابولیک و تغذیه ای اساسی می پردازد، زیرا بر عضلات تاثیر میگذارد و تلاش می کند چارچوبی برای پاسخ به برخی از سوالات مهم عملی در مورد ورزش و تغذیه ارائه دهد. به جای بازبینی بیشتر مطالبی که در یک بررسی جامع اخیر که از دیدگاه کاملا فیزیولوژیکی نوشته شده است (۸۷) گسترش می یابد.